Από τα σκαλιά του 1ου δημοτικού Νάουσας, στον κόσμο!

Πενήντα χρόνια πριν! Δευτέρα τάξη του δημοτικού. Σχεδόν 60 παιδιά με ομοιόμορφη ποδιά, στα σκαλιά της εξώπορτας του 1ου δημοτικού Νάουσας. Αθώα και χαμογελαστά, σε μια περίοδο που άρχιζε να μυρίζει δημοκρατία, δυνατότητες, κατακτήσεις, ευκαιρίες στη ζωή. Αλλά και ένα ασφαλές πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, χωρίς παγκόσμιες συρράξεις, παρά μόνον σχέδια και όνειρα για έναν κόσμο που όλο και θα προοδεύει, θα μικραίνει, θα εμπνέει.

Πενήντα χρόνια μετά, πολλά πράγματα πήγαν καλά. Τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν, πρόκοψαν, έζησαν περιπέτειες, όμορφες και μη, γνώρισαν, έφτιαξαν και χάρηκαν τον δικό τους κόσμο. Θέλουν να συνεχίσουν με την ίδια διάθεση για τις επόμενες γενιές. Κι αυτό κάνουν, σε έναν κόσμο πια με νέες προκλήσεις και προσκλήσεις, αλλά και με νέους κινδύνους, ύπουλους και απρόβλεπτους, που υπονομεύουν την ίδια την εξέλιξη, την πρόοδο, τον άνθρωπο.

Μια αστραπή η ζωή, κι όμως προφταίνουμε, έγραψε ο Καζαντζάκης. Αρκεί να μας αφήσουν.