Εχθρός μας δεν είναι τα αιολικά πάρκα, αλλά η κλιματική αλλαγή
Αρκετές φορές αναρωτιέμαι πώς γίνεται να υπάρχει τόσο έντονη αντίδραση απέναντι στην εγκατάσταση των ΑΠΕ σε διάφορες περιοχές στη χώρα μας. Οφείλεται στην άγνοια των πολιτών που αντιδρούν, στο πνεύμα αντίδρασης που κυριαρχεί σε οτιδήποτε καινοτόμο πάει να καταρρίψει τον συντηρητισμό μας στην σήμερον εποχή ή μήπως εξυπηρετούνται άλλα συμφέροντα;
Ως λάτρης της φύσης, θυμάμαι ανέκαθεν να τάσσομαι κατά των ορυκτών καυσίμων βλέποντας τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν. Ευλόγως λοιπόν αναρωτιέμαι πού οφείλεται αυτή η αντίδραση και γιατί είναι τόσο έντονη στην χώρα μας και όχι τόσο σε χώρες του εξωτερικού. Μετά τις πολυάριθμες καταστροφές που έχουν προκληθεί από τα έντονα καιρικά φαινόμενα που έπληξαν και την χώρα μας τα τελευταία χρόνια δεν είναι δυνατόν να πιστεύεται από μεγάλη μερίδα του κόσμου ότι η κλιματική αλλαγή δεν υφίσταται. Δεν διανοούμαι κάποιος φυσιολάτρης να δέχεται τα θερμικά εργοστάσια και να αντιδρά με σθένος απέναντι στις καθαρές μορφές ενέργειας.
Από τη στιγμή που έχουμε αποφασίσει να ζούμε σε ένα σύγχρονο κόσμο όπου η τεχνολογία αποτελεί βασικό και αναντικατάστατο αγαθό και οι απαιτήσεις μας σε ενέργεια συνεχώς αυξάνονται, αποτελεί πλέον μονόδρομος η αλλαγή του τρόπου που παράγουμε ενέργεια.
Ο συνδυασμός όλων των ΑΠΕ με τα δίκτυα, τα συστήματα αποθήκευσης και τη διαχείριση της ζήτησης ενέργειας είναι η λύση για την ενεργειακή μετάβαση που με τη σειρά της θα περιορίσει την αλλαγή του κλίματος. Η χώρα μας πρέπει να αξιοποιήσει το πλούσιο αιολικό και ηλιακό δυναμικό της. Με ενδιαφέρον διάβασα την πρωτοβουλία ask4wind της ΕΛΕΤΑΕΝ που μου έδωσε απαντήσεις σε αρκετά ερωτήματά μου. Πιο αναλυτικά:
Οι ανεμογεννήτριες αξιοποιούν τον άνεμο, ο οποίος είναι ανεξάντλητος, ανανεώσιμος και απεριόριστος, σε αντίθεση με τους θερμοηλεκτρικούς σταθμούς που καταναλώνουν περιορισμένους και μη ανανεώσιμους πόρους, όπως ο λιγνίτης, ο άνθρακας ή το φυσικό αέριο.
Η μεγάλη αύξηση στην παραγωγή ενέργειας από τον άνεμο και άλλες ΑΠΕ, θα οδηγήσει σε μείωση του συνολικού κόστους ηλεκτρικής ενέργειας για τους καταναλωτές. Πλέον, η τεχνολογία και ο ορθός σχεδιασμός των αγορών ηλεκτρισμού έχουν καταστήσει την αιολική ενέργεια μια αξιόπιστη πηγή ενέργειας.
Το 3% των ακαθάριστων εσόδων των αιολικών πάρκων αποδίδεται στις τοπικές κοινωνίες. Από αυτό, το 1% του τζίρου τους διατίθεται για τη μείωση των λογαριασμών ρεύματος των κατοίκων. Επιπλέον 1,7% αποδίδεται στο Δήμο για τοπικά έργα ανάπτυξης και 0,3% στο Πράσινο Ταμείο.
Τα αιολικά πάρκα προσφέρουν στις τοπικές κοινωνίες πραγματοποιώντας τοπικές εργολαβίες και προμήθειες από την τοπική αγορά, απασχολώντας τοπικό προσωπικό και κάνοντας χορηγίες και δράσεις κοινωνικής ευθύνης.
Η αιολική ενέργεια είναι συμβατή με δραστηριότητες όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία, ο τουρισμός και δεν επηρεάζει την αξία των ακινήτων.
Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συμβάλλουν στη μείωση των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αναμφισβήτητα, οι ανεμογεννήτριες παράγουν ηλεκτρισμό χωρίς να εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου.
Συνολικά, κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής της, μια ανεμογεννήτρια παράγει έως και 50 φορές περισσότερη ενέργεια από αυτήν που καταναλώνεται κατά την κατασκευή, λειτουργία και απεγκατάστασή της.
Οι ανεμογεννήτριες δεν έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων: το παραγόμενο ηλεκτρικό ρεύμα είναι χαμηλής συχνότητας και χαμηλότερης έντασης σε σχέση με τα πεδία που προκαλούνται στις πόλεις και μέσα στα σπίτια από τις κοινές οικιακές συσκευές. Επιπλέον, μια ανεμογεννήτρια σε απόσταση 200 μ. είναι πιο αθόρυβη (50 dBA) από μια χαμηλόφωνη συνομιλία (60 dBA).
Τα υλικά μιας ανεμογεννήτριας ανακυκλώνονται κατά 85-90%, ενώ μπορούν και να επαναχρησιμοποιηθούν. Στόχος είναι η ανακύκλωση να φθάσει στο 100%. Ιδιαίτερη πρόκληση αποτελούν τα πτερύγια που είναι κατασκευασμένα από σύνθετα υλικά.
Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρώ αδικαιολόγητη την τόσο έντονη αντίδραση απέναντι στις ΑΠΕ και πιο ειδικά στα αιολικά, για τα οποία υπάρχουν οι περισσότερες αντιδράσεις. Βεβαίως η εγκατάστασή τους, όπως συμβαίνει και σε οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, πρέπει να υπόκειται στους ευρωπαϊκούς και εθνικούς κανονισμούς με σεβασμό πάντα προς το φυσικό περιβάλλον και να πληρούνται οι περιβαλλοντικοί όροι, που κατά τη γνώμη μου πρέπει να είναι αυστηροί. Όλοι δικαιούνται να εκφράζουν τις αντιρρήσεις και τις αμφισβητήσεις τους, και να ασκούν όποια μέσα (π.χ. έννομα) τους παρέχει η πολιτεία, στο πλαίσιο του νόμου. Όταν αυτή η διαδικασία τελειώσει, τότε η όποια απόφαση, θετική ή αρνητική, πρέπει να είναι οριστική και να γίνεται αποδεκτή.
Η λύση αγαπητέ αντιδρώντα δεν είναι η αντίδραση για την… αντίδραση, αλλά η εντατικοποίηση των ελέγχων κατά τη διάρκεια και μετά την κατασκευή των επενδύσεων αυτών από τους αρμόδιους φορείς ώστε να βεβαιώνεται η τήρηση των προσυμφωνηθέντων. Εχθρός δεν είναι οι ‘’ΑΠΕτζηδες’’ αλλά η κλιματική αλλαγή.
Άννα Παπαθεοχάρη
Χημικός Μηχανικός
