Κορωνοϊός... Κάτι σαν τη Γρίπη; (Διαβάστε το!)

Ένα συγκλονιστικό κείμενο του γιατρού Περικλή Μάρα αναπαράγουμε στο pena.press, ως ελάχιστη υποχρέωσή μας απέναντι στα χειρότερα που δεν πρέπει να έλθουν. Κι αυτό εξαρτάται από εμάς:

“Ενώ πλέουμε ήδη στο δεύτερο κύμα της πανδημίας οι αρχές σας αποκρύβουν βασικές λεπτομέρειες για να μην προκληθεί μαζικός πανικός. Τα κρούσματα είναι πολλαπλάσια από αυτά που επίσημα αναφέρονται. Επίσης ο κόσμος θα πρέπει να έχει πλήρη ενημέρωση για το τι τον περιμένει έτσι και, ω μη γένοιτο, μπλεχτεί στα βρόγχια του COVID. Για να φυλάγεται. Να προσέχει. Και κυρίως, να μην παρασύρεται από τους λογής-λογής κακεντρεχείς τσαρλατάνους, που τον επηρεάζουν με τις συνωμοσίες της κακιάς ώρας.

Ξέρεις τι σημαίνει να είσαι σε επίμονη καταστολή για 2 έως 3 εβδομάδες και να μένεις εκεί καθηλωμένος μέχρι να ζήσεις ή να πεθάνεις;

Όχι! Δεν είναι απλά ένας αναπνευστήρας όπως νομίζεις. Δεν είναι ούτε μια απλή μάσκα οξυγόνου. Είναι μια τραχιά διασωλήνωση που εισέρχεται από το στόμα και φτάνει βαθιά μέσα σ το πληγωμένο σώμα σου, για να αναπνέεις στον ρυθμό του πνευμονικού μηχανήματος.

Δεν μπορείς να μιλήσεις, ούτε να φας κάτι, ούτε να πιεις, ούτε καν να αφοδεύσεις. Είσαι ζωντανός -για όσο καιρό αυτό είναι εφικτό- επειδή το μηχάνημα σε κρατάει ζωντανό. Η δυσφορία και ο πόνος είναι αφόρητοι. Γι’ αυτό και σε «πλακώνουν» αδιάλειπτα με ηρεμιστικά και βαριά παυσίπονα. Για να αντέξεις κάπως. Όσο αντέξεις...

Δεν είσαι ζωντανός. Σε κρατάνε στη ζωή τα ιατρικά μηχανήματα. Μια κατάσταση μεταξύ συνειδητοποίησης και τεχνητού κώματος.

Αν είσαι νεαρός, μέσα στις πρώτες 20 ημέρες χάνεις 40% της μυϊκής σου μάζας και γεμίζεις πληγές και τραύματα στο στόμα, στον οισοφάγο και στις φωνητικές χορδές, αλλά και σοβαρές επιπλοκές στον πνεύμονα και την καρδιά. Αν όμως είσαι ηλικιωμένος ή ήδη αδύναμος από άλλες ασθένειες, δεν αντέχεις την θεραπεία και πεθαίνεις.

ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΡΙΠΗ!

Στη γρίπη δεν σου μπήγουν σωλήνες στο στομάχι. Δεν σε έχουν σε καταστολή και μάλιστα μπρούμυτα. Δεν σου εισάγουν καλώδια και σωληνάκια από τη μύτη και από το δέρμα για να σου παρέχουν υγρή τροφή. Ούτε σου φοράνε εκείνο τον κολλώδη σάκο γύρω από τον πισινό σου για να μαζεύει τη διάρροια, τα ούρα και τα υγρά από τα φάρμακα. Δεν χρειάζεσαι τόσους νοσηλευτές να σε κουνάνε και να μετακινούν τα άκρα σου κάθε δύο ώρες για να μην σαπίσουν. Ούτε σε ξαπλώνουν πάνω σε ένα ειδικό «χαλί», όπου κυκλοφορεί παγωμένο υγρό για να μην τιναχτεί ο πυρετός σου στον... Θεό.

Στη γρίπη δεν είσαι μόνο σου και απροστάτευτος. Έρχονται οι δικοί σου άνθρωποι να σε δουν. Να σου συμπαρασταθούν. Δεν είσαι μόνος σου στο παγερό δωμάτιο με το μηχάνημά σου.

Κατάλαβες τώρα τι είναι άβολο και ταπεινωτικό; Εύχομαι να μην το ζήσεις ποτέ. Σε σένα απευθύνομαι! Σε σένα που θεωρείς άβολο και ταπεινωτικό να φοράς μάσκα...”