Ο ρόλος του Αθλητισμού στη ζωή. Του Γιώργου Καισαρίδη

Τι είναι αθλητισμός πέρα από τον επιστημονικό ορισμό; Είναι ανάγκη; Είναι παιδεία; Είναι εκπαίδευση; Είναι μέθοδος που προάγει τη σωματική και ψυχική υγεία;

Είναι κάτι που ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται διαφορετικά, όπως διαφορετικά το ενσωματώνει ή όχι στη ζωή του.

Τι είναι για μένα όμως; Είναι αγάπη, πάθος για ζωή, το καλύτερο μάθημα αυτογνωσίας για τον κάθε ασκούμενο. Το ΠΑΝ. Μία παράμετρος που θα διαμορφώσει πράγματα , που θα σου δώσει πολλές χαρές αλλά και λύπες, οι οποίες θα σε βοηθήσουν να μάθεις ποιος είσαι, πόσο μικρός και όμως πόσο μεγάλος ανάλογα με το πως θα το διαχειριστείς . Θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις φίλους, μέρη και να αποκτήσεις εμπειρίες, η τριβή σου και οι ώρες που θα αφιερώσεις θα σε σκληραγωγήσουν, θα ξεπεράσεις τα όρια σου και ψυχικά και σωματικά, θα σου μάθει να ζεις με την μοναξιά αλλά και να χαίρεσαι την παρέα. Θα γίνεις ένας ειρηνικός μαχητής που θα πολεμάει κάθε μέρα στις προπονήσεις και θα ακροβατεί ανάμεσα στον καλό και κακό του εαυτό, βγάζοντας πάντα το νικητή το φως, την ευφορία και την χαρά την πιο παραγωγική ώρα να γεννάς ιδέες που μόνο το πνεύμα που απελευθερώνεται παράγει.

Αυτά και πολλά ακόμα που θα μπορούσα να λέω και να γράφω για μέρες...

Δυστυχώς σήμερα στην ελληνική κοινωνία ο αθλητισμός έχει την τελευταία θέση στα θέλω του Νεοέλληνα, με αποτέλεσμα να χάνεται το "μπορώ", μια κοινωνία να εκφυλίζεται και να παύουμε να είμαστε "χειρώνακτες". Όταν όμως ο άνθρωπος χάνει την ικανότητα καταντάει ανίκανος. Σπουδάζει, τις περισσότερες φορές αποκτά πτυχία και στείρες γνώσεις και ενώ μπορεί επαγγελματικά να πετύχει, δεν μπορεί να χαρεί τους κόπους του, γιατί κακά τα ψέματα το σώμα είναι το σκεύος της ψυχής και του νου. Φυσικά υπάρχει και μία ακόμη συμπεριφορά της σύγχρονης κοινωνίας, ο κάθε άνθρωπος νομίζει ότι με τα χρήματά του, μπορεί να αγοράσει αυτά που θα έπρεπε να κερδίσει με προσπάθεια, ιδρώτα, επιμονή και υπομονή. Και όμως είναι κρίμα το να μην μπει στην επίπονη διαδικασία για να βγάλει μέσα από το μάρμαρο το άγαλμα που κρυβόταν, και πνευματικά να γίνει ο γλύπτης της προσπάθειας, παράγοντας "φρόνημα", υιοθετώντας αρχές και αξίες.

Η Ελλάδα, η χώρα που έδωσε τα φώτα της σε επιστήμες και πολιτισμό και φυσικά στον αθλητισμό είναι κρίμα να απαξιώνει ό,τι καλύτερο μας άφησε μια κοινωνία που στην ουσία στοιχειώνει την προγονική μας μνήμη.

Και ένας "κουρασμένος πληθυσμός" να μην μπορεί να παλέψει στην παλαίστρα της ζωή για την ελευθερία του και το αύριο των παιδιών του.

Σε όλα αυτά να προσθέσω την συμπεριφορά που αλλάζει και προσαρμόζεται σε νέα χαμηλά στάνταρ, χωρίς ευγένεια, τρόπους, σεβασμό και στόχους, πέρα από την αποτυχημένη πεπατημένη συνταγή του "κερδίζω χρήματα".

Φίλοι μου, γονείς, παιδιά. Επενδύστε στη ζωή σας, σε κάτι άυλο που όμως επηρεάζει το υλικό, σε κάτι όμορφο που θα κάνει τον χρόνο ζωής μας καλύτερο και περισσότερο και θα αυξήσει τη διάρκειά του κάνοντας μας δυνατότερους, γρηγορότερους και θετικότερους κάθε μέρα. Αυξάνοντας την γεύση ζωής και την ουσία σε αυτό που οσφριζόμαστε, βλέπουμε και αναπνέουμε. Γιατί η ζωή είναι μια αναπνοή που άλλοτε μυρίζει άσχημα και άλλοτε ευωδιάζει. Είναι στο χέρι μας.

Γιώργος Καισαρίδης (προπονητής πολεμικών τεχνών)