Στέλλα Δρούγου: Ένα παιδί της πόλης που έγινε από χωριό!

«Παιδί της πόλης, στη Βεργίνα απέκτησα επιτέλους “χωριό”, παππούδες και φίλους, μεγάλωνα μαζί με τους νέους του ’70 και του ’80, μαθαίνοντας τα χώματα, τις γλώσσες, τις ιστορίες των παλιών, τις αλλαγές του χρόνου...»

Με τα παραπάνω λόγια περιγράφει τη θητεία της στον αρχαιολογικό χώρο των Αιγών η καθηγήτρια Αρχαιολογίας του ΑΠΘ Στέλλα Δρούγου, που έχει ταυτίσει τη ζωή της με τη Βεργίνα, καθώς βρέθηκε εδώ από το 1965 ως πρωτοετής φοιτήτρια.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων (1938) από τότε που ο Κωνσταντίνος Ρωμαίος και οι φοιτητές του ξεκίνησαν να σκάβουν στην περιοχή, η κ. Δρούγου μιλά για πρώτη φορά δημοσίως στην 'Εφημερίδα των Συντακτών' (φύλλο Τρίτης) και με σκληρή γλώσσα καταφέρεται εναντίον όσων χρησιμοποιούν «τα κατορθώματα των παλιών» ως «άλλοθι για καμώματα», ενώ για τη σοβούσα εδώ και πολλά χρόνια σύγκρουση της πανεπιστημιακής ανασκαφής με το υπουργείο Πολιτισμού τονίζει ότι «η χρυσή τομή δεν μπορεί να είναι η άσκηση εξουσίας με εργαλείο το αρχαιολογικό εύρημα ή τα δημόσια αξιώματα».

Υπαινικτική αλλά σαφής είναι, τέλος, για τη χρήση της Βεργίνας στις αναζωπυρώσεις του Μακεδονικού:

«Ο αγώνας για την κατανόηση των ευρημάτων είναι μεγάλος και αυτό είναι έργο της επιστήμης και όχι της πολιτικής».