Ράγισαν καρδιές στον αποχαιρετισμό του Σωτήρη

Δεν θα μπορούσε παρά να φύγει με τους γλυκούς ήχους του ζουρνά που αγάπησε, ένας λάτρης του ζουρνά. Το απόγευμα της Δευτέρας, οι γλυκοί και βασανιστικοί ήχοι του Δημήτρη Ψαθά συνόδευσαν τον τελευταίο αποχαιρετισμό στον Σωτήρη Αργυρίου. Τα μάτια όλων βούρκωσαν ξανά. Εικόνες, ήχοι και αναμνήσεις ήταν ένα πολύ δυνατό κράμα για να αφήσουν κάποιον ασυγκίνητο. Μελωδίες αγνές, ευγενικές, αγαπημένες. Κατευόδιο λύτρωσης και ανακούφισης σε έναν Γολγοθά χωρίς τέλος, έναν άνισο αλλά απολύτως αξιοπρεπή αγώνα, μια άδικη συνθήκη ζωής. Με τον Σωτήρη, να έχει πλέον εκεί ψηλά το προνόμιο να ακούει ξανά τον δεξιοτέχνη παππού Βαγγέλη να του παίζει στο αυτί: 'Όσα βουνά κι αν πέρασα, όλα τα παραγγέλνω...'

Καλή αντάμωση Σωτήρη!