Γρηγόρης Μαρκοβίτης: Το τραγικό δυστύχημα της Πατρίδας και όχι μόνο

Παίρνω αφορμή από το τραγικό διπλό δυστύχημα στην Πατρίδα, τα όσα δυστυχήματα έγιναν κατά καιρούς στη γέφυρα ‘Καστανιώτη’ και όχι μόνο, αλλά και όσα, δυστυχώς, θα γίνουν (κάτι που όλοι απευχόμαστε, βέβαια).

Όμως, όλοι γνωρίζουμε ότι με ευχολόγια δεν λύνονται τα προβλήματα και δεν αποφεύγονται τα δυστυχήματα.

Το δυστύχημα της Πατρίδας δεν θα γινόταν αν υπήρχε, εδώ και χρόνια, η σύνδεση με την Εγνατία.

Η καθημερινή ταλαιπωρία ενός ολόκληρου Δήμου και δύο Νομών (Πέλλας και Ημαθίας) να βγουν στην Εγνατία Οδό, είτε με τα ΙΧΕ αυτοκίνητά τους, είτε, πολύ περισσότερο, με τα ΙΧΦ που μεταφέρουν τα νωπά και ευαίσθητα προϊόντα μας, συνεχίζεται και γίνεται συνεχώς και μεγαλύτερη λόγω της κίνησης που αυξάνεται και του οδοστρώματος που είναι άθλιο.

Θυμήθηκα και ανασύρω παλαιότερο δημοσίευμά μου (Σεπτέμβριος 2017) και το παραθέτω αυτούσιο:

«Την εβδομάδα που μας πέρασε πήγαινα καθημερινά στη Βέροια για υποθέσεις μου στα Δικαστήρια, όπως άλλωστε γίνεται καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου μετά την υποβάθμιση της πόλης μας (για την οποία υπάρχουν ευθύνες συγκεκριμένων φορέων και προσώπων).

Κάθε φορά, λοιπόν, που μετακινούμαι προς Βέροια ή από Βέροια προς Νάουσα, διαπιστώνω με λύπη, εκνευρισμό, θυμό, αγανάκτηση και όσα άλλα αρνητικά συναισθήματα μπορεί κάποιος να προσθέσει ότι κάποιοι μας θεωρούν ‘κάφρους’, πολίτες Δ’ κατηγορίας, μας θεωρούν ανόητους, δεν μας υπολογίζουν, δεν υπολογίζουν τις ζωές και σωματική ακεραιότητα όσων χρησιμοποιούν τον ‘νέο’ δρόμο και δεν σέβονται (αυτό είναι γνωστό) τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου.

Είναι απαράδεκτο να κινούνται τα οχήματα μίας ολόκληρης πόλης 25.000 κατοίκων από τον παράδρομο πίσω από την ιδιοκτησία Σαράφη.

Είναι απαράδεκτο να διασχίζουν κάθετα το οδόστρωμα της παλιάς Ε.Ο. για να πάρουν τον δρόμο για Μονόσπιτα, χωρίς φωτεινό σηματοδότη και η σύγκρουση να έχει ιδιαίτερα αυξημένες πιθανότητες.

Είναι απαράδεκτο να διασχίζουμε την σιδηροδρομική γραμμή με τριτοκοσμικές συνθήκες οδοστρώματος για να εισέλθουμε σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.

Είναι απαράδεκτο στα λίγα χιλιόμετρα της νέας οδού ταχείας κυκλοφορίας να υπάρχουν δύο φωτεινοί σηματοδότες που συνήθως είναι κόκκινοι (δηλ. ανάβει το κόκκινο με μεγάλη συχνότητα και χωρίς να υπάρχει λόγος εξυπηρέτησης των εξόδων και εισόδων διότι δεν έχουν συχνή κυκλοφορία).

Έτσι, οφείλω να ομολογήσω ότι επτά στις δέκα φορές προτίμησα να ακολουθήσω την παλιά Ε.Ο., η οποία, ως παράδρομος πλέον, έχει μεν λιγότερη κίνηση, έγινε, όμως, περισσότερο επικίνδυνη, διότι προστέθηκαν στροφές για να αποφευχθούν κτίρια.

Ποιο είναι το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ; Να πιέσουν οι αρμόδιοι, αλλά και οι πολίτες, να τελειώσει, επιτέλους, ο δρόμος αυτός και να γίνει ο κόμβος – είσοδος της Νάουσας, όπως τέλος πάντων προβλέπεται (έχω την σχετική μελέτη), να τελειώσει το τμήμα Μονόσπιτα – Σεβαστιανά και να τελειώσει το τμήμα Πατρίδα – Εγνατία.

Πώς θα πιέσουμε τους φορείς; Προτάσεις:

1) Κλείσιμο του τμήματος αυτού που κατασκευάστηκε και αποτελεί παγκόσμιο ρεζιλίκι και ανάδειξη του θέματος στα ΜΜΕ. Ποιος οφείλει να το πράξει; Κυρίως ο Δήμος Νάουσας με την τοποθέτηση μίας σιδερένιας μπάρας στην είσοδο και έξοδο της κοροϊδίας αυτής.

2) Μηνύσεις κατά των αρμοδίων φορέων που δεν ενεργοποιούνται. Ποιος οφείλει να το πράξει; Όσοι τοπικοί παράγοντες (Δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, αντιπεριφερειάρχες Ημαθίας και Πέλλας), αλλιώς θα ευθύνονται εξίσου και αυτοί, διότι οι Νομικοί γνωρίζουν ότι τα εγκλήματα διαπράττονται είτε δια πράξεως είτε δια παραλείψεως.

Εννοείται ότι κάθε άλλη πρόταση και άποψη είναι ευπρόσδεκτη. Καλά θα είναι, όμως, να βάζουμε τους υπεύθυνους στη θέση τους για να κάνουν συγκεκριμένες κινήσεις και ενέργειες.»

Πέρασαν από τότε 7 ολόκληρα χρόνια και η απραξία όλων είναι μνημειώδης.

Πού είναι οι βουλευτές του Νομού που μας θυμούνται μόνο στις εκλογές και τις Αποκριές;

Πού είναι οι Δήμαρχοι που μας διοίκησαν και μας διοικούν όλα αυτά τα χρόνια; Τελικά, σκοπεύει η Δημοτική Αρχή να ενεργοποιηθεί και αν ναι τι ακριβώς προτίθεται να πράξει και πότε;

Πού είναι ο Περιφερειάρχης και ο εδώ Αντιπεριφερειάρχης και τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια που (παντοδύναμοι) εκλέγονται;

Τελικά, με θλίψη ο απλός πολίτης αναρωτιέται:

Μήπως δεν φταίνε σε τίποτα απολύτως όλοι αυτοί που εκλέγουμε;

Μήπως καλά μας κάνουν; Μήπως αυτό μας αξίζει και κατά συνέπεια αυτό έχουμε;

Μήπως όσα δυστυχήματα κι αν γίνουν, όσα Τέμπη και όσες δολοφονίες σε Αστυνομικά Τμήματα, εμείς δεν πρόκειται να ‘βάλουμε μυαλό’;

Μήπως, λέω, μήπως…

Καλημέρα σας.

Γρηγόρης Μαρκοβίτης

‘Άλμα για τον δήμο Νάουσας’