Μια Στέγη ζωής για τα παιδιά ενός κατώτερου Θεού

Παλαιότερο αίτημα του Υφαδιού, τον Απρίλιο του 2016, για τη δημιουργία Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης στη Νάουσα, μας θυμίζει η Ευγενία Ζάλιου, με την αφορμή την προσπάθεια δημιουργίας δομής των Παιδιών της Άνοιξης στην Πατρίδα και κέντρου αυτόνομης διαβίωσης στην Αλεξάνδρεια. Είχε προηγηθεί το ίδιο αίτημα προς το αρμόδιο τμήμα του υπουργείου Υγείας, περίπου πέντε χρόνια πριν.

Με το αίτημά της η κ. Ζάλιου εξηγούσε στη Μητρόπολη, στην Π.Ε. Ημαθίας και στον δήμο Νάουσας τον θεσμό της Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, ως μιας κατάκτησης των γονέων και του αναπηρικού κινήματος, αλλά και ως τη μόνη απάντηση στην αποϊδρυματοποίηση του κοινωνικού αποκλεισμού των ανθρώπων με αναπηρία.

«Πιστεύουμε ότι ήρθε η ώρα στη Νάουσα να δημιουργήσουμε μία στέγη που θα καλύπτει τις ανάγκες όλης της γύρω περιοχής. Να δημιουργήσουμε ένα σπίτι εντός του ιστού της πόλης, όπου τα άτομα με αναπηρία θα απολαμβάνουν αυτό το δικαίωμα που σε όλη την Ευρώπη ονομάζεται  “community living”, ενώ εμείς στη χώρα μας έχουμε εν έτει 2016 τη διαβίωση των παιδιών μας σε άσυλα και σε συνθήκες που επικρατούσαν τον Μεσαίωνα…» ανέφερε μεταξύ άλλων η επιστολή.

Μεγάλη πληγή στη χώρα μας η θεσμική αποκατάσταση παιδιών με αναπηρία για το ενήλικο μέρος της ζωής τους. Με τους εφιάλτες που βιώνει κάθε γονιός για το τι θα γίνει το παιδί του μόλις αυτός φύγει από τη ζωή, να παραμένουν ζωντανοί και αναπάντητοι παντού. Φωτεινές αχτίδες ελπίδας, μεμονωμένοι φορείς, χωρίς πάντα τη στήριξη της Πολιτείας. Η ανάγκη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου δράσης στον τομέα αυτό είναι αδήριτη. Αν θέλουμε να λεγόμαστε χώρα αλληλεγγύης και ίσων ευκαιριών.