Γιάννης Καμπούρης: 'Λευκή πετσέτα' από τον δήμο Βέροιας για το λαογραφικό μουσείο

Απάντηση στα όσα ειπώθηκαν στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Βέροιας για το πρόσωπό του, αναφορικά με τις πρόσφατες αιτιάσεις του για την καλλιτεχνική και οικονομική διαχείριση του ΔΗΠΕΘΕ, δίνει σε νέα επιστολή του ο Γιάννης Καμπούρης. Μέσω αυτής, επαναφέρει το θέμα της παραχώρησης του κτηρίου Σαράφογλου στο Λύκειο Ελληνίδων, σχολιάζοντας ότι η απόφαση αυτή στην ουσία είναι άρνηση να γίνει το λαογραφικό μουσείο της πόλης. Τέλος, σημειώνει ότι αφού δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα υπάρχοντα κτήρια, γιατί διεκδικούμε και άλλα, όπως το παλιό δικαστικό μέγαρο;

Όλη η επιστολή του τέως διευθυντή της ΚΕΠΑ έχει ως εξής:

«Ο δήμαρχος αλλά και η συν-δημαρχεύουσα κ. Μπατσαρά με τα όσα είπαν στο δημοτικό συμβούλιο, επιβεβαιώνουν απόλυτα τα όσα έγραψα για το ΔΗΠΕΘΕ και προσπαθούν να τα αντικρούσουν με ένα ακαταμάχητο επιχείρημα. Εντάξει και τι έγινε, τα χρήματα αυτά δεν ήταν δικά μας. Τα έδωσε το υπουργείο και εμείς έπρεπε να τα δαπανήσουμε !

Λεφτά υπάρχουν δηλαδή, αλλά και έτσι να είναι, δεν υπάρχουν για πειράματα όταν όλοι γύρω μας υποφέρουν και ειδικά οι επαγγελματίες του πολιτισμού. Είναι πρόκληση να δαπανώνται χρήματα σε λάθος επιλογές, δεν το καταλαβαίνετε; Και δεν είναι μόνο τα λεφτά του ΥΠΠΟΑ, που σε τελική ανάλυση είναι και δικά μας χρήματα, είναι που και ο δήμος επιδοτεί το ΔΗΠΕΘΕ με αντίστοιχο ποσό. Και η επιλογή στην απάντησή σας να προτάξετε τη λογιστική απεικόνιση της κατάστασης, δείχνει ότι μάλλον η αποτυχία δεν σας δίδαξε τίποτα.

Παράλληλα η κ. Μπατσαρά έδειξε ότι είναι πολιτικά ανεπαρκής να διαχειριστεί το ΔΗΠΕΘΕ και τουλάχιστον ας ζητήσει μια συγνώμη, γιατί για παραίτηση δεν βλέπω. Είναι που και ο δήμαρχος την υπερασπίζεται με τόσο ‘πάθος’ καλύπτοντας πολιτικά τις λάθος επιλογές της.

Να σημειώσω εδώ ότι η ίδια δεν καταδέχεται να μιλήσει μαζί μου, γιατί είμαι ένας απλός πολίτης. Ειλικρινά δεν ήξερα ότι οι πολίτες έχουν διαβαθμίσεις όταν ασκούν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους. Δημόσιο πρόσωπο είναι, οφείλει να αντέχει στην κριτική. Άλλωστε υπηρέτησε και ως βουλευτής και θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό πολύ καλά.

Ακόμα με λύπη επισημαίνω την ειρωνεία με την οποία ο δήμαρχος αναφέρθηκε στο πρόσωπο μου ως χτυπημένο από τον ιό ‘Σαράφογλου’. Άστοχο και άκαιρο χιούμορ με ένα ζήτημα που τόσο πολύ μας πληγώνει όλους. Ακόμα και αν είμαστε λάθος, εσύ δήμαρχε οφείλεις να μας επαναφέρεις στην τάξη με τον τρόπο σου, γιατί εσύ είσαι η κεφαλή της πόλης, εσύ δίνεις τον ρυθμό, οριοθετείς τη δική μας συμπεριφορά με τη δική σου.

Για τον κ. Τσαχουρίδη τι να πω. Με εξέπληξε η ταχύτητα με την οποία αντιμετώπισε τα προβλήματα του κτηρίου Σαράφογλου, όταν εδώ και χρόνια οι υπηρεσίες του δήμου κώφευαν στα αντίστοιχα δικά μας αιτήματα για την αντιμετώπισή των προβλημάτων του κτηρίου. Να διευκρινίσω βέβαια σε ότι αφορά την ταχύτητα, για να μην πάρουν τα μυαλά σας αέρα. Το κτήριο Σαράφογλου αποτελεί ‘ειδική περίπτωση’, ‘ειδικού ενδιαφέροντος’ οπότε κατά τα λοιπά συνεχίζουμε όπως ξέρετε, αργά και χαλαρά.

Τελικά ποιος φταίει κ. δήμαρχε που τόσα χρόνια δεν έγινε το λαογραφικό μουσείο; Ήταν ευθύνη των διοικήσεων; Δηλαδή όλες οι διοικήσεις που πέρασαν ήταν ανίκανες να το σχεδιάσουν και να το υλοποιήσουν; Πότε εσύ ή οι προηγούμενοι δήμαρχοι δώσατε σαφή εντολή να προχωρήσει η ιστορία του μουσείου, πότε ζήτησες να μάθεις από πρώτο χέρι τα προβλήματα του μουσείου, να συζητήσουμε τις δυνατότητες και τις επιλογές; Απλά και εσύ αδιαφόρησες, αλλά τελικά από ό,τι φαίνεται είχες τον σκοπό σου. Ας μη μιλήσουμε λοιπόν για ευθύνες, σου ανήκουν ολοκληρωτικά και μην πας να τις φορτώσεις σε άλλους.

Και με την ευκαιρία, εκχωρείται ένα μνημείο σε έναν ιδιωτικό σύλλογο. Αναρωτιέμαι ποια είναι εδώ η γνώμη της αρμόδιων υπηρεσιών του ΥΠΠΟΑ;

Με όλα αυτά αντιλαμβάνομαι ότι τελικά ντρεπόμαστε για την παράδοσή μας ως Βεροιώτες. Δε μπορώ να εξηγήσω αλλιώς την απόφαση να μη γίνει τελικά το λαογραφικό μουσείο της πόλης μας, γιατί αυτή την απόφαση πήρατε στο δημοτικό συμβούλιο και αυτή θα σας χαρακτηρίζει, ό,τι και να λέτε. Κρίμα και εγώ που αισθανόμουν και περηφανευόμουν ότι η πόλη μας έχει τόσα πολλά να δείξει σε όσους την επισκέπτονται.

Αλλά φαίνεται ότι η άγρα ψήφων δεν είναι αποκλειστική μέριμνα του δημάρχου. Από κοντά και κάποιοι της αντιπολίτευσης, για να μη μείνουν έξω από το παιχνίδι, αφού τελικά εκόντες άκοντες δέχτηκαν την επιχειρηματολογία του δημάρχου. Ότι δηλαδή ο δήμος δεν μπορεί να αξιοποιήσει ό,τι έχει στα χέρια του. Οπότε μην περιμένετε και πολλά και από αυτούς, αν σε κάποια περίπτωση οι συγκεκριμένοι κληθούν μελλοντικά να ασκήσουν διοίκηση στο δήμο. Ούτε αυτοί μπορούν ή θέλουν να κάνουν κάτι παραπάνω και ας κόπτονται για το αντίθετο.

Και αναρωτιέμαι. Αν ο δήμος μας πετάει λευκή πετσέτα δηλώντας ότι δε μπορεί να διαχειριστεί αυτά που ήδη έχει, πώς διεκδικεί να πάρει άλλα; Αναφέρομαι σαφώς στο κτήριο των παλιών δικαστηρίων. Όταν πας να διεκδικήσεις οτιδήποτε, οφείλεις να παρουσιάσεις ένα ιστορικό σωστής και αποτελεσματικής διαχείρισης των ήδη υπαρχόντων. Πώς να εμπιστευτείς ένα δήμο που δηλώνει αδυναμία να αξιοποιήσει ό,τι ήδη έχει στα χέρια του.

Φοβάμαι ότι πάμε ολοταχώς προς τα πίσω και θα μείνουμε με τα ωραία λόγια στα αφτιά μας και τις λογιστικές καταστάσεις στα χέρια μας, να αναρωτιόμαστε τι μας φταίει. Τουλάχιστον θα μπορούμε να πιούμε ένα ωραίο καφέ στα νέα γραφεία του λυκείου, αν βέβαια δεχτούν να μας φιλοξενήσουν ως επισκέπτες. Σημειώστε παρακαλώ τον καφέ μου τον πίνω σκέτο, είμαι συνηθισμένος στην πίκρα από καιρό.

Σημείωση, άσχετη με το κείμενο αλλά θλιβερή, αν είναι αληθινή. Στην Αγγλία κυκλοφορεί μια σύσταση προς τους καλλιτέχνες να ‘τολμήσουν’ να βρουν κάποια άλλη απασχόληση, γιατί όπως πάμε η τέχνη δε θα μπορεί να τους συντηρήσει. Η ελπίδα συρρικνώνεται επικίνδυνα.»