'Συνδημότες': Με σεβασμό, τιμούμε τη μνήμη των Ελλήνων του Πόντου
“Την πατρίδα μ' έχασα, έκλαψα και πόνεσα,
λύουμαι κι'αρόθυμο, ν' ανασπάλω κι' επορώ”
Ήταν άνθρωποι περήφανοι, για την καταγωγή τους. Με σεβασμό στις πατρογονικές τους εστίες, την ιστορία τους, τον πολιτισμό τους, τα ήθη και τα έθιμα τους. Ήταν ένα ζωντανό κομμάτι του Ελληνισμού, στο πιο βάρβαρο σημείο του πλανήτη, αλλά κρατούσε με Πίστη και Ιδανικά το μοναδικό του πολιτισμικό κύτταρο.
Ήταν οι Έλληνες του Πόντου.
Οι επιζήσαντες, μέσα από ένα κύμα κακουχιών, άντεξαν, δημιούργησαν και μεγαλούργησαν στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Διέσωσαν στις καρδιές τους και στο πνεύμα τους την πολιτιστική τους ρίζα, την φύτεψαν και την μπόλιασαν στις κοινωνίες στις οποίες έζησαν και ζουν, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη!
Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με πρωτοφανή για τους σύγχρονους καιρούς συστηματική μέθοδο: ξεριζωμός, εκτόπιση, εξάντληση, κακουχίες, βασανιστήρια, πείνα, δίψα, στρατόπεδα θανάτου στην έρημο, «φονιάδες» καταναγκαστικά έργα κ.ά.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Το Ελληνικό κοινοβούλιο θέσπισε το 1994 την 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο» και καθιερώθηκε ως ημέρα μνήμης για ολόκληρο τον Ελληνισμό.
Ημέρα μνήμης για τον Ποντιακό ελληνισμό που σφαγιάσθηκε και εκδιώχθηκε την περίοδο 1914-1923 όπου εξοντώθηκαν πάνω από 350.000 Πόντιοι.
«Οι λαοί που ζούνε με πόνο και με πίστη τυπώνουνε πιο βαθειά τον χαραχτήρα τους στον σκληρό βράχο της ζωής και σφραγίζονται με μια σφραγίδα που δεν σβήνει από τις συμφορές κι από τις αβάσταχτες καταδρομές, αλλά γίνεται πιο άσβηστη. Με μια τέτοια σφραγίδα είναι σφραγισμένη η Ρωμιοσύνη. Τα έθνη που εξαγοράζουνε κάθε ώρα τη ζωή τους με αίμα και μ’ αγωνία, πλουτίζονται με πνευματικές χάρες, που δεν τις γνωρίζουνε οι καλοπερασμένοι λαοί. Αυτοί απομένουνε φτωχοί από πνευματικούς θησαυρούς και από ανθρωπιά, γιατί η καλοπέραση κάνει χοντροειδή τον μέσα άνθρωπο» έγραψε ο Έλληνας λογοτέχνης και ζωγράφος Φώτης Κόντογλου στην Πονεμένη Ρωμιοσύνη.
Οι «ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ» δεν χάνουμε την ιστορική μας μνήμη και σεβόμαστε τους πνευματικούς νόμους. Οι μνήμες που συγκροτούν την ταυτότητά μας και μας παρέχουν ένα πλαίσιο για τη σκέψη και τη δράση μας δεν είναι μονάχα δικές μας. Τις έχουμε μάθει, τις έχουμε δανειστεί και τις έχουμε, κατά κάποιον τρόπο, κληρονομήσει μέσα από τις οικογένειες, τις κοινότητες και τις πολιτισμικές παραδόσεις μας.
Οι «ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ» οφείλουμε να απαιτούμε το δικαίωμα στην ιστορική μνήμη, τη διεθνοποίηση της αναγνώρισης της γενοκτονίας σαν επισφράγισμα των αγώνων του τόσο βάναυσα καταπατημένου λαού, που δεν αφελληνίσθηκε, αλλά επιβίωσε προχωρώντας στον δρόμο της προκοπής και της ανόδου δίνοντας στοιχεία αξίωσης και πολιτισμού.
Με αφορμή την επέτειο από τα 100 χρόνια για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου τιμούμε τις εκδηλώσεις μνήμης που θα διοργανωθούν.
Ως επόμενη δημοτική αρχή, δεσμευόμαστε η 19η Μαΐου «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο» να τιμάται με απόλυτο σεβασμό και κατάνυξη στον δήμο Βέροιας με εκδηλώσεις πανελλαδικής αναγνώρισης.
Τά ταφία μ' έχασα ντ' έθαψα κι' ενέσπαλα.
Τ' εμετέρτς αναστορώ, και ΄ς σο ψυόπο μ' κουβαλώ.
«ΣΥΝΔΗΜΟΤΕΣ»
Παύλος Παυλίδης, υποψήφιος Δήμαρχος δήμου Βέροιας
Υποψήφιοι Δημοτικοί και Κοινοτικοί Σύμβουλοι
