‘Κοινός Τόπος’. Απάντηση στον δήμαρχο και στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου

Πόση δειλία!

Δήμαρχε.

Όταν καταδικάζεις μια συμπεριφορά, επειδή δεν συμφωνείς, το κάνεις έγκαιρα και εμπράκτως. Όπως έκανε η παράταξη της Ίλιας Ιωσηφίδου που αποχώρησε διαμαρτυρόμενη για το συμβάν. 

Όχι μετά από επιστολές διαμαρτυρίας. Και όχι στην θεωρία. 

Στην πράξη, στην οποία υστερείτε.

Πρόεδρε του Δημοτικού Συμβουλίου. 

Η απάντηση σας είναι ο ορισμός της πολιτικής δειλίας.

 Επικαλείστε τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά όπου προφανώς και δεν θα έχει καταγραφεί η φράση «στο διάολο» αφού ήταν εκτός μικροφώνου και μάλιστα ισχυρίζεστε ότι δεν προοριζόταν προς την δημοτική σύμβουλο. 

Το βίντεο της συνεδρίασης είναι αποκαλυπτικό και για κακή σας τύχη δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Ο ισχυρισμός «δεν απευθυνόταν στην ίδια» παραπέμπει σε παιδιά δημοτικού. Και αυτά όμως τελικά αναγνωρίζουν τα λάθη τους και δηλώνουν μεταμέλεια. Μάλλον έχετε πολλά να μάθετε από τα παιδιά.

Όσον αφορά στον σεξισμό και τη λεκτική βία. Η φράση «έχεις δει τον εαυτό σου να γελάει;» παραπέμπει σε ευθεία βολή κατά της εξωτερικής εμφάνισης μιας γυναίκας δημοτικής συμβούλου. 

Όταν πρέπει να ψεχθεί μια συμπεριφορά, αυτό γίνεται με όρους πολιτικής ευπρέπειας. Όχι με επίκληση προς εξωτερικά χαρακτηριστικά και γνωρίσματα. 

 «Δεν χρησιμοποίησα κανένα σεξιστικό σχόλιο» μας λέει ο Πρόεδρος.

Ο σεξισμός κύριε περικλείει την έννοια ότι ο ρόλος των γυναικών είναι να προσφέρουν ευχαρίστηση στους άνδρες και να τους βοηθούν. Προφανώς για εσάς μια γυναίκα έχει δικαίωμα να γελάει μόνο όταν το χαμόγελο της είναι αποδεκτό κατά την προσωπική σας αισθητική και σας επιδοκιμάζει. 

«Η όλη αλήθεια θα φανεί όταν γίνει πλήρης απομαγνητοφώνηση των πρακτικών και δοθούν στη δημοσιότητα, στα οποία και καταγράφονται όλα όσα αναφέρω στη δήλωσή μου αυτή» μας λέει ο Πρόεδρος.

Η όλη αλήθεια φαίνεται στο βίντεο και η  δήλωση του είναι ενδεικτική της πολιτικής ανδρείας του.

Μάλιστα είναι προφανής η αντίθεση μεταξύ δηλώσεων του Δημάρχου και του Προέδρου. Ο μεν πρώτος καταδικάζει αορίστως(στα λόγια πάντα), ο δε δεύτερος δηλώνει ότι δεν έκανε τίποτα.

Η Πρόεδρος της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας, κ. Μπαλτατζίδου η οποία απλώς ατένιζε το σκηνικό που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια της, δεν έχει κάνει καμιά τοποθέτηση. Αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο ρόλος της Επιτροπής αυτής του Δήμου και ο δικός της, όταν υπάρχει πλήρης απουσία αντανακλαστικών;  Προφανώς ο ρόλος της εξαντλείται στο αξίωμα Πρόεδρος και στον χαιρετισμό διαφόρων εκδηλώσεων.

Κλείνουμε με το πιο εξοργιστικό. Την χρήση δικαιολογιών τόσο από τον Δήμαρχο όσο και από τον Πρόεδρο και τους υποστηρικτές τους. Δικαιολογίες περί εκνευρισμού, πολύωρης και δύσκολης συνεδρίασης, κούρασης, πρόκλησης. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ δικαιολογία για καμιά μορφή βίας. 

Αυτό που συνέβη και οι απαντήσεις που δόθηκαν αποδεικνύουν ότι πρόκειται για ζήτημα γενικότερης κουλτούρας που προσπαθεί εν τέλει να δικαιολογήσει και να υποβαθμίσει την σοβαρότητα μιας- κατά γενική ομολογία- κατακριτέας συμπεριφοράς, για την οποία δεν χωρούν δικαιολογίες.

‘Κοινός Τόπος’