Νομαρχιακή ΣΥΡΙΖΑ σε Γιώργο Φουντούλη: ‘Βόρεια Μακεδονία’ η ετικέτα των προϊόντων της γείτονος
Απάντηση στον πρόεδρο του ΑΑΟΣ Vaeni Γιώργο Φουντούλη για τα όσα ανέφερε σχετικά με το brand ‘μακεδονικό’ μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, δίνει το Αγροτικό Τμήμα της νομαρχιακής Ημαθίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιστολή της Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:
«Πρώτα απ’ όλα καλό θα ήταν καλό να είναι ξεκάθαρο σε όλους το εξής: Με βάση τη συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να αναφέρεται ως brand name ενός προϊόντος η χώρα προέλευσης, εν προκειμένω δηλαδή η ονομασία ‘Βόρεια Μακεδονία’ και όχι ο όρος ‘Μακεδονία’.
Ως προς τις ΠΟΠ, ΠΓΕ και ΕΠΙΠ το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ, το οποίο η γειτονική χώρα δεσμεύεται να ακολουθεί, καλύπτει όλα τα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα, τα αμπελοοινικά προϊόντα και τα αλκοολούχα ποτά, ενώ σε ό,τι αφορά τους οίνους υπάρχει και το Πρωτόκολλο 3 της Συμφωνίας Σύνδεσης με το οποίο η γείτων δεσμεύεται ως προς το κοινοτικό κεκτημένο.
Η χώρα μας έχει προστατεύσει μέσω του ενωσιακού δικαίου (Καν. 110/2008 για τα αλκοολούχα ποτά και 1308/2013 για την Κοινή Οργάνωση των Γεωργικών Αγορών) τρεις γεωγραφικές ενδείξεις. Το «Τσίπουρο Μακεδονίας», το «Ούζο Μακεδονίας» και την Προστατευόμενη Γεωγραφική Ένδειξη «Μακεδονία» για τους οίνους ή αλλιώς τον «Μακεδονικό Τοπικό Οίνο».
Σε ό,τι αφορά στα δύο πρώτα προϊόντα και με δεδομένο ότι προστατεύονται και οι ενδείξεις «Τσίπουρο» και «Ούζο» χωριστά (δηλαδή ως αυτόνομες Γεωγραφικές Ενδείξεις) για το σύνολο της χώρας, είναι εύκολα αντιληπτό ότι δεν μπορεί να υπάρξει καμία δυνατότητα αντιγραφής και αιτήματος προστασίας τέτοιων ΓΕ (Γεωγραφικών Ενδείξεων) από πλευράς της γείτονος χώρας.
Σε ό,τι αφορά στον Μακεδονικό Τοπικό οίνο (ΠΓΕ Μακεδονία) το ζήτημα έχει δύο πτυχές.
1. Η πρώτη αφορά στο πώς η γείτονα χώρα θα αναγράφει στις ετικέτες της, τη χώρα προέλευσης του προϊόντος. Είναι αλήθεια ότι στο παρελθόν είχε επιχειρηθεί η εξαγωγή οίνων από την πΓΔΜ ως «Μακεδονικός» στην αγορά χώρας μας και η ενδιάμεση συμφωνία μάς έδωσαν τα νομικά εργαλεία να απαντήσουμε και να διεκδικήσουμε την απόσυρση αυτών των οίνων.
2. Η Συμφωνία μάς παρέχει ισχυρότερα νομικά επιχειρήματα για να αντιμετωπίσουμε παρόμοια φαινόμενα που θα εμφανιστούν στο μέλλον δεδομένου ότι η ονομασία της χώρας για όλους θα είναι «Βόρεια Μακεδονία» και έτσι ακριβώς θα πρέπει να αναφέρεται στην ετικέτα όλων των προϊόντων της, ως χώρα προέλευσης.
Επομένως καμία επιχείρηση δεν μπορεί να πάρει την ίδια πιστοποίηση όχι μόνο σε άλλη χώρα αλλά ούτε στην ίδια χώρα.
Πράγματι στο Αλικάντε της Ισπανίας είναι η έδρα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την κατοχύρωση ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΗΜΑΤΟΣ και στη Γενεύη είναι η έδρα του Παγκόσμιου Οργανισμού προστασίας πνευματικής ιδιοκτησία όπου γίνεται η κατοχύρωση εμπορικών σημάτων, γεωγραφικής ένδειξης (π.χ. μπορεί κάποιος παραγωγός να αναγνωρίσει τα ακτινίδια του ως πατέντα) και δεσμεύονται μόνο οι χώρες οι οποίες είναι μέλη του συγκεκριμένου οργανισμού. Αυτό ουδεμία σχέση έχει με τη συμφωνία των Πρεσπών και την ονομασία «Μακεδονία».
Ακόμη ο φόρος που επιβλήθηκε στο κρασί, ο οποίος ήταν μια μνημονιακή δέσμευση, ήταν άδικος. Η κυβέρνησή μας αποκατέστησε πάραυτα αυτήν την αδικία και με την έξοδο από τα μνημόνια τον κατάργησε. Μπορεί κάποιος αν θέλει να ασκήσει «μικροπολιτική» και να το αναφέρει ΟΜΩΣ αδιαμφισβήτητα αυτό θα το κάνει διότι έχει ένδεια επιχειρημάτων έναντι αυτής της κυβέρνησης, η οποία ενσκήπτει στα προβλήματα και τελικά δίνει λύσεις. Και βέβαια σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κάποιος να αναφέρει ως επιχείρημα τη διαφορά στην τιμή, διότι πολύ καλά γνωρίζει ο κ. Φουντούλης πως αυτό οφείλεται στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και μόνο.»
