Ευρωεκλογές 9ης Ιούνη! Ποια Ευρώπη θέλουμε τελικά και τι επιλέγουμε;
Με αφορμή της επικείμενες ευρωεκλογές θέλησα να μεταφέρω σε ένα κείμενο τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για το "ποια Ευρώπη θέλουμε" αλλά και το πόση Ευρώπη θέλουμε τελικά.
Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα το οποίο θα πρέπει να απαντήσει σήμερα το κάθε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για κάθε ένα Ευρωπαίο πολίτη ξεχωριστά να έχει προσδιορίσει το συγκεκριμένο πρότυπο για την εξέλιξη της Ένωσης, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η μελλοντική φυσιογνωμία του συστήματος δηλαδή της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται ξανά στην ημερήσια διάταξη και αποτελεί μέρος έντονων αντιπαραθέσεων μπροστά στις νέες προκλήσεις, τις νέες απειλές και τους νέους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Ουσιαστικά, υπάρχουν δύο κύρια πρότυπα για τη μελλοντική οργάνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
Το ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ και το ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ
Το υπερεθνικό πρότυπο συνεπάγεται τη μεταφορά κυριαρχίας από τα κράτη-μέλη προς το σύστημα της Ένωσης με στόχο τη δημιουργία θεσμών-οργάνων με αυτονομία έναντι των εθνικών κυβερνήσεων στη λήψη των αποφάσεων. Αντίθετα, το διακυβερνητικό πρότυπο επιτρέπει στα κράτη-μέλη που συμμετέχουν να διατηρούν, τυπικά, την κυριαρχία, αλλά να συνεργάζονται για τη λήψη αποφάσεων προκειμένου να επιλύσουν κοινά προβλήματα ή να διαχειριστούν κρίσεις και να αντιμετωπίσουν κινδύνους και απειλές.
Η οικονομική κρίση, η κρίση της Ευρωζώνης, καθώς και η προσφυγική, μεταναστευτική κρίση είχε αναπόφευκτα σημαντικές συνέπειες στη μορφολογία και στη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα στον άξονα της υπερεθνικότητας-διακυβερνητικότητας. Ειδικότερα, η διαχείριση και επίλυση της κρίσης κυρίως στην Ευρωζώνη και ιδιαίτερα η αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος της υπερχρέωσης και της απειλούμενης χρεοκοπίας έθεσαν ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα των θεσμών της Ένωσης –και ιδιαίτερα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής– να ανταποκριθούν στις προκλήσεις αυτές. Η Γερμανία ειδικότερα είχε σημαντικές επιφυλάξεις αλλά και έλλειψη εμπιστοσύνης ως προς την τεχνοκρατική επάρκεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διαχειριστεί την κρίση.
Είναι σαφές ότι διαφαίνεται το άνοιγμα ενός νέου κύκλου ευρωπαϊκής ενοποίησης, που θα αρχίσει να υλοποιείται μετά τις κρίσιμες Ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη. Στη διαδικασία αυτή δεν αποκλείεται ακόμη και η αναθεώρηση των Συνθηκών, όσο δύσκολη κι αν εμφανίζεται η άσκηση αυτή. Επομένως, είναι σημαντικό για την Ελλάδα ως κράτος-μέλος της Ε.Ε. να έχει μια σαφή άποψη, σχέδιο και στρατηγική για το "ποια ακριβώς Ευρώπη θέλει". Να ξέρει πού θέλει να πάει.
Έχουμε μπροστά μας τρεις αδιαμφισβήτητες παραδοχές.
1. Η χώρα μας είτε θέλουμε είτε όχι, είτε αρέσει είτε όχι, ανήκει γεωγραφικά στην Ευρώπη και μάλιστα και το όνομα αυτής είναι από την ελληνική μυθολογία!
2. Η Νέα Δημοκρατία και ο σημερινός Πρόεδρος και Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι με σταθερότητα προσανατολισμένοι στην ολοκλήρωση αυτής.
Η ορθολογική εκτίμηση των ελληνικών συμφερόντων αλλά και η γενικότερη θεώρηση των αξιακών επιλογών που οφείλει να κάνει η χώρα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το επιθυμητό πρότυπο εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αυτό του υπερεθνικού, ομοσπονδιακού συστήματος με καταληκτικό στόχο τη δημοκρατική πολιτική ένωση ως "Ομοσπονδία Εθνικών Κρατών", όπως είχε προταθεί από τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τον Ζακ Ντελόρ.
Η Ελλάδα (μπορεί και πρέπει να) ανήκει στον εσωτερικό πυρήνα του συστήματος της Ένωσης ως ισχυρό, κανονικό κράτος-μέλος.
3. Οι όποιες επιφυλάξεις για επιμέρους πολιτικές, ενισχύουν την ανάγκη να σταλούν στο Ευρωκοινοβούλιο πρόσωπα με ιδιαίτερες γνώσεις και αυξημένο κύρος. Στελέχη όπως αυτά που κοσμούν με την παρουσία τους και τη διάθεση προσφοράς το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας.
Επειδή όμως η πολιτική είναι και "μικρά σημεία" και ανθρώπινες "αδυναμίες" θεωρώ επιβεβλημένο να προσθέσω δίπλα στην επιλογή του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας και την καλώς νοούμενη "υποχρέωση" ως Ημαθιωτών να δώσουμε έναν από τους τέσσερις σταυρούς στη "δική" μας υποψήφια!
Στη Μαρία-Ωραιοζήλη Κουτσουπιά!
Η οποία το δικαιούται πέραν της εντοπιότητας και λόγω της πολιτικής και επιστημονικής συγκρότησής της.
Στέλλα Αραμπατζή MD, MSc, PhDc
Iατρός Βιοπαθολόγος
Συντονίστρια Ιατρικού Επιχειρείν και Ιατρικού Τουρισμού
Γραμματεία Παραγωγικών Φορέων και Επιχειρηματικότητας Ν.Δ.
