‘Στον ίδιο δρόμο’. Αυτοβιογραφικό βιβλίο από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη
Αυτοβιογραφικό βιβλίο με τίτλο ‘Στον ίδιο δρόμο’, από τις εκδόσεις ‘Πατάκη’, κυκλοφόρησε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ανακαλεί με αμεσότητα και ειλικρίνεια τους σημαντικότερους έως σήμερα σταθμούς της προσωπικής και πολιτικής του διαδρομής. Οι προσφυγικές ρίζες, τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στο Νησί της Ημαθίας, η αγροτική ζωή και η σκληρή δουλειά στα χωράφια, τα πανηγύρια και οι γιορτές, η αγάπη για τη μουσική, τα νεανικά όνειρα, οι σπουδές στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, η ενασχόληση με την πολιτική και η μετέπειτα πορεία όπου ξεχωρίζει η μακρά, συνολικά, θητεία στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ο διαρκής αγώνας κατά της τρομοκρατίας και η επιτυχής εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη. Μια εκ βαθέων εξομολόγηση και συγχρόνως ένα αποκαλυπτικό πανόραμα της Ελλάδας από τη δεκαετία του ’60 έως τις μέρες μας, με αναφορά σε όλα τα κρίσιμα γεγονότα και πρόσωπα που σημάδεψαν τη μεταπολιτευτική μας ιστορία: η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και η νίκη του στις εκλογές του ’81, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κώστας Σημίτης, το σκάνδαλο Κοσκωτά, το Μακεδονικό, η υπόθεση Οτσαλάν, η δεκαετία των μνημονίων, η τραγωδία της Marfin, το μεταναστευτικό, η κρίση του Έβρου, η Λερναία Ύδρα της ένοπλης βίας, η διασύνδεση της τρομοκρατίας με το κοινό και οργανωμένο έγκλημα, μεταξύ άλλων. Σε πρώτο πρόσωπο, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ξεδιπλώνει ένα περιπετειώδες ταξίδι πολιτικών αγώνων και εμποδίων, δύσκολων στιγμών και αποφάσεων· μοιράζεται τις σκέψεις του για τον εκσυγχρονισμό και τον λαϊκισμό, τον προοδευτικό κόσμο και τον εξτρεμισμό, τη βαθιά πίστη του στον άνθρωπο και στους συλλογικούς αγώνες.
«... Εκείνη, τη σημαντικότερη στιγμή της ζωής μου, έτσι όπως άνοιξε ο Γιώργος το ντοσιέ, ο εκρηκτικός μηχανισμός που περιείχε εξερράγη. Η έκρηξη έκανε ολόκληρο το κτήριο της Κατεχάκη να σειστεί. (...) Για κάποια δευτερόλεπτα έμεινα παγωμένος, ακίνητος, προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω την κατάσταση. Προσπαθώντας να είμαι όσο πιο ψύχραιμος γινόταν, άρχισα να φωνάζω τα ονόματα των συνεργατών που ήξερα ότι βρίσκονταν ακόμη στο γραφείο. Ένας δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμά μου, ο Γιώργος Βασιλάκης».
Η αφήγηση του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη αποτελεί ένα από τα πλέον συγκινησιακά φορτισμένα κομμάτια του βιβλίου του, καθώς περιγράφει τις τραγικές στιγμές της δολοφονίας του υπασπιστή του, Γιώργου Βασιλάκη, στις 20 Ιουνίου του 2010. Ο αστυνομικός έπεσε νεκρός από βόμβα που προοριζόταν για τον ίδιο τον Χρυσοχοΐδη και είναι από τα γεγονότα που τον έχουν σημαδέψει.
«Ενας άλλος άνθρωπος είχε σκοτωθεί στη θέση μου», λέει για τον Γιώργο Βασιλάκη, τον υπασπιστή και επί χρόνια συνεργάτη του, τον άνθρωπο που μια ώρα πριν χάσει τη ζωή του είχε κρατήσει στην αγκαλιά του τον μόλις δέκα ετών τότε, γιο του Χρυσοχοΐδη, που είχε επισκεφθεί στο γραφείο τον πατέρα του. «Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει ο οποίος δεν είχε κανέναν λόγο να είναι στόχος. (...). Ολο αυτό το διάστημα, η έκρηξη, η δολοφονία, η κηδεία, το πένθος για τον αγαπημένο νεκρό συνεργάτη με στιγμάτισαν για πάντα, με ακολουθούν έκτοτε και θα με ακολουθούν...».
