Βασίλης Πουρλίδας: Στη basket league είναι το πραγματικό μπάσκετ

Όλο και συχνότερα χρησιμοποιείται στην ανδρική ομάδα μπάσκετ του Άρη ο φέρελπις Ναουσαίος γκαρντ Βασίλης Πουρλίδας. Αμέσως μετά το πρόσφατο ματς με τον Πανιώνιο, ο Βασίλης ‘φιλοξενήθηκε’ στην εκπομπή ‘Τα παιδία παίζει’ του EOK WebRadio, με τον Αργύρη Παγαρτάνη και τον Χάρη Γιαννουδάκο.

Αναλυτικά είπε:

Για το ντεμπούτο του στη GBL: «Ο κόουτς Καστρίτης μάς προετοίμαζε όλη τη βδομάδα και ψυχολογικά και μέσα στο ματς. Ήμασταν θεωρητικά έτοιμοι για να την πάρουμε αυτήν την ευκαιρία. Ήταν μια πρωτόγνωρη, αλλά φοβερή, εμπειρία, το να παίζεις απέναντι σε παίκτες υψηλού επιπέδου, που έχουν πολύ μεγάλα κατορθώματα και εμπειρίες. Εντελώς διαφορετικό απ’ αυτό που είχαμε ζήσει στις ακαδημίες. Είναι το πραγματικό μπάσκετ, στο οποίο όλα τα παιδιά θέλουν να φτάσουν».

Για τις σκέψεις του όταν πάτησε στο παρκέ: «Δεν υπάρχει πολύ τρακ. Το μόνο που κοιτάω είναι να συγκεντρωθώ στο τι κάναμε όλη τη βδομάδα για την προετοιμασία του αγώνα και να αφήσω τον εαυτό μου να παίξει. Είτε παίξω καλά είτε όχι, να είμαι ο εαυτός μου και να κάνω αυτό που ζητάει η ομάδα».

Για τις διαφορές των παικτών με το εφηβικό: «Σίγουρα είναι εντελώς διαφορετικό στην ταχύτητα, στην αντίληψη, στις αποφάσεις απ’ ό,τι στο εφηβικό. Οι παίκτες είναι πιο δυνατοί, πιο έμπειροι. Εμένα μού αρέσει τέτοιου είδους ανταγωνισμός, γιατί είναι αυτό το επίπεδο στο οποίο θέλω να φτάσω και να ανταγωνίζομαι τέτοιους ανθρώπους. Στο εφηβικό μπορεί να κερδίσει ο πιο δυνατός και ο πιο γρήγορος. Στο ανδρικό δεν υπάρχει αυτό. Είναι όλοι ισοδύναμοι, ο ένας παίκτης ‘διαβάζει’ τον άλλον, είναι ταχυδυναμικοί όλοι».

Για το πόσο τον βοήθησε η συμμετοχή του με το ανδρικό του Ναυάρχου Βότση στη National League 2: «Βοήθησε πάρα πολύ στο θέμα της αντίληψης και της διαχείρισης. Στη National League 2 μπορεί η ταχύτητα να μην είναι ίδια, αλλά υπάρχει και διαφορετική αντίληψη, διαφορετική εμπειρία πάνω στο παιχνίδι. Όλο αυτό βοήθησε να είμαι πιο έτοιμος πάνω στο κομμάτι του ανδρικού».

Για το πώς μπορούν οι νεαροί παίκτες να ενταχθούν σε ομάδα υψηλού επιπέδου: «Για μένα, βοηθάει πολύ το να καταλαβαίνει τις αντιλήψεις των μεγαλύτερων παικτών. Δεν κοιτάς το πώς να χωρέσεις μέσα στην ανδρική ομάδα, αλλά το πώς θα μπορέσεις να διορθώσεις ή να κάνεις πράγματα τα οποία είναι ανάγκη για μια ξεκούραση των μεγαλύτερων παικτών, για διαχείριση δυνάμεων των μεγάλων. Το ότι ο ρόλος σου δε θα είναι βασικός και πρωταγωνιστικός όπως στο εφηβικό, αλλά πιο συμπληρωματικός, για όσο αυτό χρειαστεί».

Για το πώς είναι να ζει μόνος του μακριά απ’ την οικογένειά του: «Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο, γιατί ήταν πιο μικρή η Νάουσα στην οποία ζούσα και πλέον είμαι στη Θεσσαλονίκη. Μαζί με τα παιδιά τις ομάδας και οι φίλοι μου απ’ το σχολείο με βοήθησαν πολύ σε αυτό. Είναι συνήθεια, μαθαίνω να το αντιμετωπίζω και να ζω μέσα από αυτό».

Για τη συμμετοχή του με τις μικρές εθνικές: «Η Εθνική για μένα ήταν πολύ σημαντική και για τις εμπειρίες που πήραμε και για τις παραστάσεις που είχαμε μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά. Ήταν αξέχαστη εμπειρία, την οποία θα ήθελα να ζω κάθε χρόνο αν μου δίνεται η ευκαιρία. Είναι όνειρο για κάθε παιδί να μπορέσει να παίξει στην εθνική».

Για την προσμονή του ενόψει του καλοκαιριού και την εθνική εφήβων: «Σίγουρα υπάρχει προσμονή, όχι μόνο για εμένα, αλλά για όλα τα παιδιά που παίζουν στο εφηβικό. Ακόμα και από ηλικίες που είναι ένα χρόνο μικρότερες. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να βελτιωνόμαστε και να έχουμε υγιή ανταγωνισμό, χωρίς να προσπαθεί ο ένας να ρίξει τον άλλον με κακό τρόπο. Όποιος ταιριάζει καλύτερα στην ομάδα, θα είναι εκεί. Αυτό δε σημαίνει κάτι, όμως, πρέπει να συνεχίζουμε να δουλεύουμε και να βελτιωνόμαστε».