Άδυτο. Του Παύλου Κελεσίδη

Αδιαμφισβήτητα, είσαι τυχερός, διότι ξύπνησες κάτω από στέγη, ήπιες και έφαγες καθαρό νερό και φαγητό, έχεις δεδομένα όλα τα απαραίτητα για την ανθρώπινη επιβίωση.

Δεν χρειάστηκε να σηκωθείς κυνηγημένος, ακούγοντας βόμβες και κλάματα, υποκινούμενος να σκοτώσεις και αναγκασμένος να σκοτωθείς. Κάθε σφαίρα που εκπυρσοκροτείται σημαίνει το τέλος μιας ανθρώπινης ζωής και αυτό με τη σειρά του πως αποτυγχάνουμε διαρκώς ως κοινωνία.

Σε μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, με πάνω από 6.000 νεκρούς και 15.000 τραυματίες στο νότιο Ισραήλ, με μητέρες που γράφουν τα ονόματα των παιδιών τους στα πόδια τους για το ενδεχόμενο εξαφάνισής τους και με οικογένειες αμάχων εγκλωβισμένες στα σύνορα, ο πόλεμος δείχνει ξανά και ξανά το σκληρό πρόσωπό του.

Οι ελλείψεις σε πρώτες βοήθειες, τεράστιες, το τίμημα της Δύσης βαρύ. Τόσο βαρύ, όσο τα εκατοντάδες εγκλήματα πολέμου που έχουν διαπράξει, κυρίως οι ΗΠΑ, στις χώρες της Μέσης Ανατολής τα τελευταία 30 χρόνια. Η υποστήριξη προς το Ισραήλ, δικαιολογήθηκε ως ένδειξη αποτροπής τρίτων δυνάμεων να εμπλακούν στον πόλεμο. Αφενός οι ΗΠΑ δεν μπορούν να σταματήσουν τον πόλεμο, αφετέρου όμως μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τα γεγονότα.

Είναι δεδομένο πως καμία εγκληματική πράξη σε βάρος αμάχων δεν πρέπει να μένει ατιμώρητη και κατακριτέα. Και αφού λοιπόν, σήμερα, ξύπνησες υγιής και ετοιμάστηκες να ξεκινήσεις ΄ειρηνικα΄ την μέρα, όσο δίπλα σου επικρατεί πόλεμος, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να νιώσεις έστω λίγο υπεύθυνος για ό,τι συμβαίνει, καθώς η Λωρίδα έγινε κύκλος και μας περιέβαλλε μέσα όλους.

ΚΕΛΕΣΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ