Γιορτή του πατέρα. Κυριακή 19 Ιουνίου

«Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία άλλη ανάγκη στην παιδική ηλικία τόσο δυνατή όσο η ανάγκη της πατρικής προστασίας.»

Σίγκμουντ Φρόιντ

Κυριακή 19 Ιουνίου 2022 είναι μια ημέρα αφιερωμένη σε όλους τους πατεράδες του κόσμου κάτι αντίστοιχο με την γιορτή της μητέρας. Δεν αφορά μόνο την πατρότητα αλλά και τη συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο.

Ας μην γελιόμαστε… Η γιορτή του πατέρα σε σχέση με την αντίστοιχη γιορτή της μητέρας θα είναι πάντα στην αφάνεια.

Ο πατέρας είναι ένα πρόσωπο που άλλαξε σημαντικά το ρόλο του μέσα στο χρόνο. Σήμερα, στο πλευρό μιας εργαζόμενης μητέρας βοηθά όσο και εκείνη στην ανατροφή των παιδιών.

H συμβολή του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών είναι αναμφίβολα καθοριστική. Μπορεί να του δώσει ‘ρίζες’ για να νιώθει που είναι το σπίτι του και ΄΄φτερά΄΄ για να πετάξει ελεύθερα και να τολμήσει στη ζωή του.

Και… σίγουρα δεν υπάρχει πιο σπουδαίο και σημαντικό για μια μητέρα, να έχει δίπλα της έναν ικανό σύντροφο και πατέρα για να μεγαλώσουν μαζί ένα νέο άνθρωπο που έφεραν στον κόσμο.

Ρόλοι μοιρασμένοι, αλλά πάντα ο πατέρας στην ελληνική οικογένεια αποτελεί το ‘πρόσωπο’ για τα παιδιά, ο στυλοβάτης της οικογένειας. Για τα παιδιά, ο μπαμπάς αποτελεί το πρότυπο του ήρωα, έχει δόξα και ακτινοβολία.

Ο πατέρας είναι ο πρώτος έρωτας της κόρης και ο πρώτος ήρωας του γιου.

Σήμερα τιμούμε τον πατέρα γεννήτορα, τροφό, παιδαγωγό που δίνει όλα τα εφόδια στο παιδί του για να μεγαλώνει που γίνεται παράδειγμα για το παιδί του.

Η παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα πρωτογιορτάστηκε στις 19 Ιουνίου 1910 και έκτοτε γιορτάζεται κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου.

Είναι μια γιορτή που έχει ως στόχο να δείξει ότι ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας δεδομένου ότι πολύ συχνά στην κοινωνία μας οι μπαμπάδες περνούν σε δεύτερη μοίρα. Εκείνο που διαμορφώνει αυτό το μοναδικό δέσιμο ανάμεσα σε έναν πατέρα και το παιδί του είναι τα μικρά καθημερινά πράγματα που μοιράζονται. Μια δυνατή αγκαλιά, ένα αυτοσχέδιο παιχνίδι μια εκδρομή γεμάτη δράση.

Εμπνεύστρια της Παγκόσμιας Ημέρας του πατέρα ήταν η Αμερικανίδα Σονόρα Σμαρτ Ντοντ που θέλησε να καθιερώσει μια γιορτή ανάλογη με την Ημέρα της Μητέρας, για να τιμήσει τον πατέρα της Γουίλιαμ Τζάκσον Σμαρτ, βετεράνο του Αμερικανικού Εμφυλίου, που ανέθρεψε μόνος του τα 6 παιδιά του.

Στην Ελλάδα η γιορτή του πατέρα καθιερώθηκε από τον Σύλλογο διαζευγμένων ανδρών, λόγω της απαξίωσης που αντιμετώπιζαν οι πατεράδες από τα δικαστήρια σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών όταν εκδικάζονταν τα διαζύγια. Η γιορτή των διαζευγμένων πατεράδων καθιερώθηκε από τον Σύλλογο για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια ΣΥ.Γ.Α.Π.Α.) από τον ιδρυτή τους Νίκο Σπιτάλα (πατριώτης μου από την Αλεξανδρούπολη) εξαιτίας της απαξίωσης του πατέρα από τη δικαιοσύνη, στα διαζύγια.

Η πρώτη γνωστή ιστορικά οργανωμένου εορτασμού της Ημέρας του Πατέρα έλαβε χώρα στο Φέαρμοντ της δυτικής Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στις 5 Ιουλίου το 1908.

Διοργανώθηκε από την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον η οποία ήθελε να γιορτάσει τη μνήμη των 210 νεκρών πατεράδων που έχασαν την ζωή τους σε ορυχείο, στην αποκαλούμενη τραγωδία του Μόνονγκα, μερικούς μήνες πριν στη Μόνονγκα της δυτικής Βιρτζίνια, τον Δεκέμβριο του 1907.

Στο Αμερικανικό Κογκρέσο που αφορούσε την επισημοποίηση της γιορτής του πατέρα το 1913 καταψηφίστηκε λόγω φόβων για εμπορευματοποίηση της εορτής. Υπήρξαν και άλλες αποτυχημένες προσπάθειες αναγνώρισης. Το 1916 το 1924 αλλά και πολλές προσπάθειες τα επόμενα χρόνια.

Το 1966 ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον εξέδωσε το πρώτο προεδρικό διάταγμα που τιμούσε επίσημα τους πατέρες και καθιέρωσε την Τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα.

Το 1972 ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον οριστικοποίησε τη γιορτή ως μόνιμη εθνική γιορτή των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

52 χώρες ακολούθησαν το παράδειγμα των Η.Π.Α. με εξαίρεση την Αυστραλία που γιορτάζει την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου, την Ελλάδα που την γιορτάζει φέτος στις 19 Ιουνίου (3η Κυριακή του Ιουνίου) και άλλες χώρες που όρισαν άλλη ημερομηνία.

Στην Ευρώπη έπαψε να είναι σήμερα ‘ημέρα του πατέρα’ αλλά ονομάζεται ‘γιορτή του πατέρα’ με αρχή από τη Γερμανία.

Ως σύμβολο της ημέρας επικράτησε το τριαντάφυλλο το μεν άσπρο, για τους ζωντανούς, το δε κόκκινο για τους νεκρούς πατεράδες.

Υ.Γ.: Στους πατεράδες όλου του κόσμου που πρέπει να είναι ‘κολώνες’ του σπιτιού, που πρέπει να φροντίζουν να μην λείπει τίποτα από τα παιδιά τους, που πρέπει να δείχνουν δυνατοί και ανεπηρέαστοι ακόμη και όταν συγκινούνται… και συγκινούνται εύκολα.

Σε αυτούς που δεν μιλούν πολύ αλλά αγωνιούν διαρκώς και σκέφτονται τις δυσκολίες και το αύριο που έχουν να αντιμετωπίσουν.

Σε όλους Εμάς να ευχηθούμε Χρόνια – Πολλά !

Τσιαμούρας Νικόλαος