Θύμα της ενεργειακής κρίσης και το ακτινίδιο. Υψηλά κόστη, ανοικτές τιμές παραγωγού
Σε τιµές κόστους και σε πολλές περιπτώσεις µε ανοιχτή τιµή φεύγει η ελληνική παραγωγή ακτινίδιου λίγες µέρες µετά την έναρξη της συγκοµιδής στα Hayward. Τα 40-45 λεπτά για φρέσκο προϊόν αποτελούν καθαρή ζηµιά την τρέχουσα περίοδο, αν ληφθεί υπόψιν η αύξηση του συνολικού κοστολογίου της καλλιέργειας και οι αποσβέσεις επενδύσεων.
Πέρυσι τέτοια εποχή, ο µέσος παραγωγός πληρωνόταν καθαρά 80-85 λεπτά. Οι τιµές έχουν προσγειωθεί προς το παρόν σε επίπεδα µη βιώσιµα και το κύριο µέληµα των καλλιεργητών είναι να µην διαθέσουν την παραγωγή µε ζηµιά. Όµως, πλέον η κατάσταση δεν επιτρέπει στους παραγωγούς να παίξουν άµυνα και να αποθηκεύσουν την παραγωγή, αφού η αστάθεια στα τιµολόγια ρεύµατος αυξάνει σηµαντικά τα κοστολόγια (το κόστος αποθήκευσης υπολογίζεται σε 2 λεπτά το κιλό ανά µήνα αποθήκευσης).
Κύριο µέληµα συνεταιρισµών και παραγωγών είναι να διατεθεί η σοδειά το συντοµότερο. Πάνω στην ανάγκη αυτή όµως βρίσκει να πατήσει το εµπόριο και µαζεύει µεγάλες ποσότητες µε ανοιχτές τιµές.
Αντιστροφή του αρνητικού κλίµατος επιχειρούν παραγωγοί και συνεταιρισµοί, ψάχνοντας κανάλια διάθεσης της ελληνικής παραγωγής εκτός ευρωπαϊκών συνόρων σε καλύτερες τιµές. Η υπερπροσφορά προϊόντος από το Βόρειο Ηµισφαίριο, κυρίως από τη γειτονική Ιταλία, προκαλεί µεν µεγαλύτερο ανταγωνισµό για το ελληνικό προϊόν στις αγορές της Ευρώπης ωστόσο φέρνει στο προσκήνιο ευκαιρίες σε τρίτες χώρες όπως ΗΠΑ, Καναδά αλλά και Βραζιλία. Πλήγµα ωστόσο αποτελεί ο ολικός αποκλεισμός εξαγωγών σε Ρωσία και Λευκορωσία.
Ιταλία και Ελλάδα αναµένεται να ανταλλάξουν ποσότητες παραγωγής, σύµφωνα µε τα αποτελέσµατα του διεθνούς συνεδρίου ‘International Kiwi Organization’. Η Ιταλία αναµένει σοδειά 303.000 τόνων έναντι 360.000 τόνων το 2021, ενώ η Ελλάδα 310.000 τόνους από 360.000 τόνους της περσινής περιόδου. Η γαλλική παραγωγή υπολογίζεται οριακά αυξηµένη στους 48.000 τόνους, ενώ σταθερότητα θα επιδείξουν η Πορτογαλία και οι ΗΠΑ, στους 55.000 και 33.000 τόνους αντίστοιχα.
Πέραν της µειωµένης παραγωγής, εκτεταµένα είναι και τα φαινόµενα µικροκαρπίας που παρουσιάζει µέρος της ελληνικής παραγωγής φέτος. Από 27 νούµερο κατά µέσο πέρυσι, φέτος πολλά κτήµατα βγάζουν προϊόν µε νούµερο 30 (σ.σ. νούµερο σηµαίνει πόσα φρούτα συµπληρώνουν 3 κιλά παραγωγής, δηλαδή το 30 σηµαίνει µέσο βάρος καρπού 100 γραµµάρια). Οι ευρωπαϊκές αγορές προτιµούν τα νούµερα 33-30-27, οπότε παρά το µικρότερο καρπό, το ελληνικό προϊόν αρέσει.