Νάουσα. Μια ανεξαρτητοποίηση που κάνει τη διοίκηση... μειοψηφία!

Αρκούντως επιδερμική η θεώρηση των πραγμάτων που να αιτιολογούν την ανεξαρτητοποίηση του Γιάννη Μυλωνά από το ‘Ένα Μαζί’. Τουλάχιστον με βάση την επιστολή του. Θεωρούμε πως αν ο ανεξάρτητος πια δημοτικός σύμβουλος είχε την τύχη να εκλεγεί αυτός δήμαρχος τον Μάιο του 2019, θα είχε κάνει ακριβώς όσα έχει κάνει μέχρι σήμερα και ο νυν δήμαρχος στα ζητήματα για τα οποία τον μέμφεται, μιλώντας για μια ακόμη χαμένη τετραετία πριν καν συμπληρωθεί η πρώτη διετία. Κι αυτό διότι αυτά που ζητάει ο Γιάννης Μυλωνάς είτε δεν γίνονται (άνοιγμα καφετέριας στο ξενοδοχείο ‘Βέρμιον’) είτε δεν γίνονται τόσο απλά (υδροηλεκτρικά, φράγμα Γκλόμπα). Όμως, η προσγείωση στην πραγματικότητα είναι συνήθης πρακτική τα τελευταία χρόνια σε πολλά επίπεδα πολιτικής, ειδικά στο στάδιο της βίαιης μετάβασης από το ιδεατό της θεωρίας στην πράξη.

Άλλα είναι τα κίνητρα και οι στόχοι του Μυλωνά, κι οι παροικούντες… την Ιερουσαλήμ τα γνωρίζουν ήδη. Έντονα απογοητευμένος από τη σημερινή διοίκηση του δήμου, είναι ήδη ‘αλλού’.

Σε πρακτικό επίπεδο, η παράταξη Καρανικόλα χάνει ένα μέλος της στο δημοτικό συμβούλιο και γίνεται κατά βάση και πάλι μειοψηφία. (Με την… ευγενική ιδεοληπτική χορηγία της προηγούμενης κυβέρνησης=thanks to Cleisthenes!) Εκτός κι αν ακολουθήσουν νέες μετεγγραφές και μετακινήσεις, γιατί πολλά ακούμε κι ακόμη περισσότερα γίνονται τον τελευταίο καιρό.