Τελευταίο αντίο στον Γιάννη Χατζηχαρίση
Έφυγε ανήμερα του Αγίου Πνεύματος από τη ζωή σε ηλικία 78 ετών ο Ιωάννης Χατζηχαρίσης. Η κηδεία θα γίνει στις 5 το απόγευμα της Τρίτης στον ναό Αγίου Γεωργίου.
Ο εκλιπών ήταν διαπρεπής ερευνητής, ο δενδροκόμος που εδραίωσε την επιστημονική σκέψη και θεώρηση στην καλλιέργεια της κερασιάς και Διευθυντής επί 15 έτη (1992-2007) του Ινστιτούτου Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας (σημερινό Τμήμα Φυλλοβόλων Οπωροφόρων Δένδρων του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων, ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ).
Ο Ιωάννης Χατζηχαρίσης ήταν ένα λαμπρό, ανήσυχο και πρωτοποριακό πνεύμα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βελβεντό Κοζάνης και αποφοίτησε από τη Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ. Διορίστηκε το 1972 στο Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας όπου υπηρέτησε ως ερευνητής για 36 περίπου χρόνια, ως τη συνταξιοδότησή του, το Μάρτιο του 2007. Ανέλαβε τα καθήκοντα του Διευθυντή του Ινστιτούτου έχοντας την βαθμίδα του Αναπληρωτή Ερευνητή το έτος 1992 και διετέλεσε ως Διευθυντής μέχρι τη συνταξιοδότησή του, με μία εξαμηνιαία μόνο διακοπή.
Ως Διευθυντής οργάνωσε τη λειτουργία του Ινστιτούτου με σεβασμό προς τους συνεργάτες του όλων των βαθμίδων και κατάφερε την εύρυθμη, αυτοματοποιημένη και απρόσκοπτη λειτουργία της Υπηρεσίας, με αποτέλεσμα την έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση του αγροτικού κόσμου στα προβλήματα που προέκυπταν, όπως επίσης την άριστη ανταπόκριση του ινστιτούτου στις επιστημονικές του υποχρεώσεις και καθήκοντα, πάγια και μη.
Σημαντικά αντικείμενα του ερευνητικού του έργου ήταν:
Η αξιολόγηση ξενικών ποικιλιών κερασιάς και βυσσινιάς. Η δημιουργία νέων ποικιλιών με ελεγχόμενες διασταυρώσεις και η επισήμανση, μεταφορά στο Ινστιτούτο και μελέτη γονοτύπων από τον ελλαδικό χώρο, που παρουσιάζουν ιδιαίτερο γενετικό ενδιαφέρον και προσφέρονται για υποκείμενα ή βελτίωση ποικιλιών, εργασίες μακροχρόνιες οι οποίες δεν αποπερατώθηκαν ακόμη για να κοινοποιηθούν.
Η αντιμετώπιση δύσκολων προβλημάτων που εμφανίζουν οι καλλιέργειες στην πράξη και χρειάζονται επιστημονική διερεύνηση.
Η μελέτη, προσαρμογή και ανάπτυξη της τεχνολογίας του Συστήματος της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης στις συνθήκες της χώρας μας.
Η εξερεύνηση του μεγαλύτερου μέρους της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας, για την επισήμανση, χαρτογράφηση και συλλογή γηγενούς ή παραδοσιακού γενετικού υλικού πυρηνοκάρπων, προκειμένου να αξιοποιηθεί μελλοντικά σε προγράμματα βελτίωσης ποικιλιών και υποκειμένων.
Η δημιουργία στο Ι.Φ.Δ. Τράπεζας Διατήρησης Γενετικού Υλικού Φυλλοβόλων Οπωροφόρων, που είναι ενταγμένη στην Εθνική και την Ευρωπαϊκή και πολλά άλλα.
Επίσης ανέλαβε τη σύνταξη, τον συντονισμό και τη διεξαγωγή πολλών ανταγωνιστικών ερευνητικών προγραμμάτων. Συνέταξε πολλές μελέτες αναδιάρθρωσης δενδρωδών καλλιεργειών, αγροτικής ανάπτυξης περιοχών, τεχνικής, επιστημονικής και εργαστηριακής υποστήριξης της εφαρμογής του Συστήματος της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης κ.α., που του ανετέθησαν από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, το ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. (νυν ΕΛ.Γ.Ο. “ΔΗΜΗΤΡΑ”), φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλους φορείς.
Δημοσίευσε πολλές ερευνητικές εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά, πολλά εκλαϊκευτικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά τοπικών και πανελλαδικών εκδόσεων για ενημέρωση των παραγωγών, συνέγραψε μονογραφίες, ενημερωτικά δελτία και εμφανίστηκε ως κύριος ομιλητής σε δεκάδες ημερίδες και εκπομπές Μ.Μ.Ε. Σημαντικότερη παρακαταθήκη προς τον επιστημονικό και αγροτικό κόσμο όμως, θεωρείται το βιβλίο που εξέδωσε μαζί με το συνεργάτη του Κωνσταντίνο Καζαντζή, “Η κερασιά και η καλλιέργειά της” το 2014, προϊόν της μακροχρόνιας εμπειρίας του στο αντικείμενο.
Συμμετείχε επίσης σε πολλές επιτροπές και ομάδες εργασίας του ΥΠ.Α.Α.Τ., του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε., της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλων φορέων.
Η κοινωνικότητα και εξωστρέφειά του, χάρις στα οποία μπορούσε να προσεγγιστεί από τον καθένα, η οξυδέρκεια και ευστροφία του, που βοηθούσαν στην άμεση και ορθή επίλυση γεωπονικών ή διοικητικών προβλημάτων, η εργατικότητά του, η εντιμότητά του, η ειλικρίνεια του, ο δυναμισμός του, η κριτική του ικανότητα και άλλα πολλά, σε συνδυασμό με τις γνώσεις, τον ενθουσιασμό και την ικανότητα ανάληψης πρωτοβουλιών, ήταν τα συστατικά που δημιουργούσαν έναν άριστο επιστήμονα ερευνητή, έναν ικανότατο προϊστάμενο υπηρεσίας και προπαντός, έναν ΑΝΘΡΩΠΟ με κεφαλαία γράμματα.
Οι επίγονοί του στο σημερινό Τμήμα Φυλλοβόλων Οπωροφόρων Δένδρων του Ι.Γ.Β.&Φ.Π., που έμαθαν πολλά μαζί του και γενικότερα ο γεωπονικός και επιστημονικός χώρος από σήμερα, είναι σίγουρα φτωχότεροι.
