Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος Χατζησταύρου. Γράφει ο Μανώλης Βαλσαμίδης

Ο Χρυσόστομος Χατζησταύρου είναι γνωστός ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. Και είναι ένας από τους ξεχωριστούς Αρχιεπισκόπους. Εκλέχθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1962. Παραιτήθηκε, λόγω γήρατος, ήταν 87 ετών, στις 10 Μαΐου 1967. Είναι όμως λίγο γνωστό ότι ο Χρυσόστομος ήταν Μητροπολίτης Βεροίας και Ναούσης. Και ακόμη πιο λίγο, ότι αγάπησε ξεχωριστά τη Νάουσα.

Στο σημερινό μας σημείωμα θα ξεκινήσουμε να δούμε τη θητεία του στη Μητρόπολή μας και την κρίση του για την πόλη της Νάουσας.

Η Μητρόπολη Βέροιας Νάουσας για καιρό ήταν κενή. Ο Ιεράρχης Απόστολος Τρύφωνος – Χατζηαποστόλου που είχε εκλέγει Βεροίας και Ναούσης δε δέχθηκε την εκλογή του. Με δεδομένη την ξεχωριστή θέση του εκάστοτε Ιεράρχη στα διοικητικά της εποχής, η απουσία Ιεράρχη σήμαινε ότι διοικητικά η επαρχία Βέροιας Νάουσας ήταν ακέφαλη.

Επιτέλους κατά μήνα Απρίλιο του 1924 φτάνει φήμη ότι εξελέγει νέος Ιεράρχης Βέροιας και Ναούσης ο Χρυσόστομος Χατζησταύρου, φλογερός Ιεράρχης και πατριώτης με πολύ μεγάλη μόρφωση και δράση. Πράγματι, ο Χατζησταύρου ήταν απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Λωζάννη. Για τη δράση του κυνηγήθηκε από τους Τούρκους στη Μακεδονία. Χρημάτισε βοηθός Επίσκοπος του Χρυσοστόμου Σμύρνης, προβιβάστηκε σε Μητροπολίτη, υπηρέτησε στις Μητροπόλεις Φιλαδέλφειας και Εφέσου. Συνελήφθη το 1922 από τους Τούρκους στη Σμύρνη, δραπέτευσε και με τη βοήθεια του άλλου ναυάρχου με 1700 πρόσφυγες κατέφυγε στην Ελλάδα (Αθήνα). Τοποθετήθηκε Μητροπολίτης στη Ρόδο αλλά οι Ιταλοί δεν του επέτρεψαν να πάει στη Μητρόπολή του.

Στη Νάουσα ήρθε στις 14 Αυγούστου του 1924, παραμονή της Παναγίας. Η φήμη του προέτρεξε της άφιξής του. Τον υποδέχτηκε η πόλη με τους κληρικούς, τους προκρίτους, τα σχολεία και πλήθος κόσμο. Όταν αργότερα ο Μητροπολίτης αναφέρεται, εντυπωσιασμένος, στην υποδοχή, που ο εκ των προκρίτων Κωνσταντίνος Χατζημαλούσης λέει: «Και πόσος άλλος κόσμος δε μπόρεσε να έρθει λόγω της αγοράς». Πράγματι ήταν παζάρι πριν της Παναγίας.

Ο Χρυσόστομος λειτούργησε στην Παναγία, ήταν η Εκκλησιά κατάμεστη από κόσμο, έμεινε στη Νάουσα και να δει όσους ήθελαν να τον δουν, έλυσε διαφορές μεταξύ των Χριστιανών, άκουσε τους κληρικούς του, τους προεστούς, προήδρευσε της Διαρκούς Αντιπροσωπείας και χοροστάτησε στον Εσπερινό και τη Λειτουργία του Οσίου Θεοφάνους, Πολιούχου της πόλης, κηρύττοντας πάντοτε τον Θείο λόγο.

Οι εντυπώσεις που αποκομίζει από τις πρώτες μέρες ο Χρυσόστομος στη Νάουσα είναι εξαιρετικές. Υπάρχουν ιδιόγραφες σημειώσεις του στα πρακτικά. Τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση προς το Χριστεπώνυμο πλήρωμα της εκκλησίας, δεν κρύβει το θαυμασμό του και την αγάπη του για τον θρησκεύοντα λαό της πόλης.

Από τα θέματα που αντιμετώπισε, θα αναφερθώ σήμερα σε δύο εκκλησιαστικά:

Το θέμα της μεταφοράς του Προδρόμου στην Έδεσσα. Φαίνεται ότι υπήρχε συνήθεια η εικόνα του Τιμίου Προδρόμου να μεταφέρεται στην Έδεσσα για προσκύνηση και να επιστρέφεται στη θέση της. Τη χρονιά αυτή η Έδεσσα έστειλε να πάρει την εικόνα χωρίς ενημέρωση. Δημιουργήθηκε θέμα ιδιοκτησίας της εικόνας, πράγμα που δε δέχτηκαν οι πρόκριτοι. Η θέση του Χρυσοστόμου είναι ότι η εικόνα ανήκει στον τόπο και η άδεια προαπαιτείται με την υπόσχεση της επαναφοράς της.

Το θέμα του ιερού κλήρου. «Οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα» Απόστολος Παύλος (προς Κορινθίους Α', 9, 9-10). Που σημαίνει ότι δεν βάζεις φίμωτρο σε βόδι που αλωνίζει. Η θέση του Μητροπολίτη είναι υπέρ της ικανοποίησης των αιτημάτων βελτίωσης των οικονομικών των κληρικών.

Σημ.: Για τα άλλα θέματα θα μιλήσουμε σε άλλο μας σημείωμα.