Γνώμη. Ο ΕΛΓΑ εν μέσω οικονομικής ασφυξίας και κλιματικής αλλαγής

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΕΛΓΑ γίνεται έρμαιο των διαθέσεων των διοικούντων του. Η πρόσφατη απόφαση μείωσης του 5% της προκαταβολής των αποζημιώσεων (από 70% στο 65%), είναι μια ακόμη εφαρμογή του δημώδους ‘με ξένα κόλλυβα κάνουμε μνημόσυνο’. Δεδομένου φυσικά ότι οι πόροι του ΕΛΓΑ προέρχονται στο σύνολό τους από τις εισφορές των παραγωγών, αφού από το 2011 και μέχρι σήμερα το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν συνεισφέρει ετησίως τα 30 εκατομμύρια περίπου που η νομοθεσία προβλέπει για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων του οργανισμού. Ανακαλύπτοντας στην πορεία την προκαταβολή 70% αντί της εξόφλησης, που πλέον είναι… θεσμός να γίνεται σε ένα και δύο χρόνια.

Σε… θεσμικό επίπεδο, αντίστοιχη… χρησιμότητα είχαν άλλες κυβερνητικές επιλογές, όπως η κατάργηση της συμμετοχής των συνεταιρισμένων αγροτών στο διοικητικό συμβούλιο (με μείωσή του από 9μελές σε 7μελές), όπως και η απαγόρευση στήριξης των ταμείων του ΕΛΓΑ από το κράτος.

Το βέβαιο είναι ότι με την κλιματική αλλαγή σε πλήρη εξέλιξη και τις ζημιές στην παραγωγή συχνότερες και καταστροφικότερες από ποτέ, ο ΕΛΓΑ πρέπει να… φροντίσει για το μέλλον του. Δεν γνωρίζουμε αν η λύση σ’ αυτό είναι οι ιδιώτες, αλλά είναι μάλλον δεδομένο ότι ο κρατικός προϋπολογισμός δεν δύναται να βοηθήσει, πολλώ μάλλον η δύναμη των αγροτών, οι οποίοι χρόνο με τον χρόνο αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις δικές τους υποχρεώσεις.

Αναμένουμε τα αποτελέσματα της ομάδας εργασίας που σωστά έχει ορίσει το υπουργείο για τον σκοπό αυτό. Εκτός κι αν το πρόβλημα δεν είναι εντέλει ο ΕΛΓΑ και η παραγωγή, αλλά η ερημοποίηση του κάμπου, με πολλούς επιστήμονες να τη βλέπουν πιο κοντά από όσο φανταζόμαστε.