Jazz - Rock. Αρμονία και αυτοσχεδιασμός. Γράφει ο Βαγγέλης Βαλατσός

Ο μεγάλος Δούκας, ο αξεπέραστος Duke Ellington είχε πει όταν ρωτήθηκε πώς μπορεί να μάθει κάποιος μουσικός να αυτοσχεδιάζει.

Η απάντηση ήταν... το ένα αυτί στο Ωδείο και το άλλο στο πεζοδρόμιο!

Ανεξάρτητα τι όργανο παίζει ο καθένας, έρχεται κάποια στιγμή η ώρα να αυτοσχεδιάσει, είτε του ζητηθεί είτε από μόνος του.

Εκεί ακριβώς νοιώθει άβολα και αρχίζει να αντιγράφει άλλους προσπαθώντας να αυτοσχεδιάσει, μιμούμενος όμως και αντιγράφοντας χωρίς να είναι ο εαυτός του!

Όχι, δεν είναι κακό το να αντιγράφεις (δείχνει μουσική παιδεία-αναφορά), άλλα μέχρι εκεί. Με τη δημιουργία τι γίνεται?

Εκεί έρχεται η σπουδή της φόρμας (είτε είναι Blues είτε μπαλάντα είτε rhythm changes).

Εκεί έρχεται η σπουδή της επεξεργασίας της μελωδίας, της αρμονίας, του ρυθμού.

Ακόμη και της ενορχήστρωσης για κάποιον που θέλει να ηγείται ενός συνόλου.

Υπάρχει λοιπόν η δυνατότητα να ασχοληθεί κάνεις με όλα αυτά μαθαίνοντας τη δομή και τη λειτουργιά όλου αυτού του υλικού είτε λέγεται horn section του James Brown, Blues brothers. Stage orchestra του Henry Mancini (αλήθεια έχετε ακούσει τη μουσική του Ροζ Πάνθηρα) είτε Ροκ συμφωνία -όπερα του Frank Zappa των Queen και τόσων άλλων μέσα από τον κύκλο σπουδών για σολίστες οργάνων αλλά και ενορχηστρωτών-Band leaders.