Στη μνήμη των 49 ομογενών που έχασαν τη ζωή τους από την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου
(Άρθρο του Χρήστου Μπλατσιώτη στην ελληνοβελγική ηλεκτρονική ιστοσελίδα newsville.be πριν πέντε χρόνια. Πάντα επίκαιρο, κυρίως για την ανάμνηση της τραγωδίας και των θυμάτων της αλλά και τις όποιες σκέψεις μπορεί και εξακολουθεί να δημιουργεί στον καθένα μας, εκείνη η ιστορική στιγμή που κυριολεκτικά άλλαξε τον κόσμο.)
11 Σεπτεμβρίου 2001. Πέρασαν 13 χρόνια από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και το τραγικό γεγονός εκείνης της ημέρας, εξακολουθεί να αποτελεί επετειακό σημείο αναφοράς, για όλο τον κόσμο. Είτε πρόκειται για αυτούς που υποστηρίζουν την άποψη ότι ήταν ένα γεγονός που άλλαξε δραματικά τη ροή της ιστορίας, είτε από την πλευρά αυτών που θεωρούν ότι η επίθεση ήταν ένα περιστατικό που απλώς επίσπευσε καταστάσεις και έκανε τον κόσμο να δεί αλλιώς, θέματα που ήδη ήταν προδιαγεγραμμένα.
Έκτοτε πολλά λέχθηκαν και γράφτηκαν, βιβλία και ταινίες κυκλοφόρησαν, σενάρια και υποθέσεις εξυφάνθηκαν, ερωτήματα τέθηκαν, αναλύσεις έγιναν. Με όλα αυτά, κάποιοι συμφωνούν, κάποιοι διαφωνούν και γενικά, αν και πέρασαν τόσα χρόνια, η υπόθεση αυτή εξακολουθεί να διχάζει, κυρίως για το μετά και τα όσα ακολούθησαν.
Εκείνο με το οποίο δεν μπορεί να διαφωνήσει κανένας, είναι ο αριθμός των νεκρών. Συνολικά 2.996 άτομα βρήκαν ακαριαίο θάνατο, εξ αιτίας των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου (συμπεριλαμβανομένων και των τρομοκρατών) ενώ η λίστα των μεταγενέστερα νεκρών, από παθήσεις που προκλήθηκαν εξ αιτίας της επίθεσης, παραμένει ακόμη ανοικτή (το 2010 πέθανε ένα ακόμη άτομο, από πάθηση που του προκλήθηκε εξ αιτίας της επίθεσης).
Εάν μάλιστα θελήσει κάποιος να συμπεριλάβει στους νεκρούς, το σύνολο αυτών που έχασαν τη ζωή τους, από πολέμους και συγκρούσεις που ακολούθησαν, έχοντας ως αιτία (ή δικαιολογία) τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, τότε θα χρειαστεί ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή. Κι αυτό δεν το γράφω, ως σχήμα λόγου, αλλά κυριολεκτώ. Διότι οι Αμερικανοί δημιούργησαν ένα τέτοιο πρόγραμμα, μέσω του οποίου πέρυσι -12 χρόνια μετά τις επιθέσεις- καταμέτρησαν συνολικά 160.131 νεκρούς.
Στο πλαίσιο αυτό, καταμετρήθηκαν και τα ελληνικής καταγωγής θύματα, από την επίθεσή στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για 48 άτομα συνολικά, τα οποία βρήκαν τραγικό θάνατο την ώρα της επίθεσης ή υπέκυψαν λίγο μετά (και όχι 35 όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί).
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της έρευνας (αρχείο Αρχιεπισκοπής ΗΠΑ, στοιχεία ελληνικών κοινοτήτων, στοιχεία υπηρεσιών των ΗΠΑ κλπ), πρόκειται για τους:
Ζώη Προκόπιος (46 ετών), Τζον Κατσιματίδης (31 ετών), Τζέημς Μαούνης (42 ετών), Τζόαν Αχλαδιώτης (27 ετών), Άντριου Στεργιόπουλος (23 ετών), Άννα Φωστέρης (58 ετών), Άντονυ Ντέμας (61 ετών), Αρλήν Μπαμπακίτις (48 ετών), Κωνσταντίνος (Γκας) Οικονόμος (41 ετών), Πήτερ Απόλλο (27 ετών), Ντανιέλα Κουσούλις (30 ετών), Δάφνη Πουλέτσος (47 ετών), Έντουαρντ Πούλις (45 ετών), Έρνεστ Αλικάκος (42 ετών), Μάικλ Ρούσενμπλαντ Σισκόπουλος (60 ετών), Φράνσις Χάρος (76 ετών), Τζορτζ Μερκούρης (35 ετών), Βασίλειος Χαράμης (45 ετών), Τζένιφερ Λην Τζέημς (26 ετών), Κάθριν Μπάντης (45 ετών), Κένεθ – Τζορτζ Γκρούζαλης (56 ετών), Μάικλ Ελφέρης (27 ετών), Μάικλ Ταρρού (45 ετών), Πάτρικ Αράνιος (26 ετών), Μάικλ Θεοδωρίδης (33 ετών), Τζο Νίκολας (42 ετών), Τζέημς Παπατζορτζ (29 ετών), Τζορτζ Πάρις (34 ετών), Πατρίτσια Κούρας (43 ετών), Πήτερ Μπρέναν (31 ετών), Πήτερ Μούτος (44 ετών), Πήτερ-Ουίλιαμ Μαστρανδρέας Τζούνιορ (42 ετών), Ρίτσαρντ Τζόζεφ Κλάρις (60 ετών), Ρίτσαρντ Ν. Πούλος (45 ετών), Στίβεν Ε. Πούλος (30 ετών), Στίβεν Χάγης (32 ετών), Θεόδωρος Πήγης (61 ετών), Τόμας Δαμάσκηνος (33 ετών), Τίμοθυ Πάτρικ Σούλας (45 ετών), Ουίλιαμ Τσελέπης Τζούνιορ (33 ετών), καθώς και οι Νικόλαος Παπαδόπουλος (Πάπας), Γκας Ζαβός, Τζίμι Γρεκιώτης, Λεωνίδας Χαλικιόπουλος, Στήβεν Κόκκινος, Στυλιανός Μουσουρούλης, Στιβ Ζανέτος και Μπιλ Παπαϊωάννου.
Όλοι τους, επειδή είναι πολίτες των ΗΠΑ, καταγράφηκαν αριθμητικά στους Αμερικανούς-θύματα της επίθεσης. Κι αυτός είναι ο λόγος που στη λίστα με τα θύματα άλλων χωρών, η Ελλάδα δεν αναγράφεται πουθενά. Αντίθετα αναγράφεται το Βέλγιο, διότι στην επίθεση σκοτώθηκε ο Patrice Braut, 31 ετών από το Άντερλεχτ των Βρυξελλών.
Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι μεταξύ των νεκρών της επίθεσης ήταν και ο κυπριακής καταγωγής Michael Tarry, ο οποίος ήταν στο πλήρωμα του αεροσκάφους της “United Airlines”, που εμβόλισε έναν από τους δύο πύργους.
Σε καμία περίπτωση, οι νεκροί μιας τραγωδίας (και όχι μόνο) δεν μπορούν να μπουν σε ζυγαριά, ούτε ανάλογα με την καταγωγή τους, ούτε με κανένα άλλο χαρακτηριστικό τους. Όμως οι 49 νεκροί ομογενείς της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, είναι ένα τραγικό κεφάλαιο της ελληνικής Διασποράς, το οποίο κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, έχουμε υποχρέωση να το υπενθυμίζουμε. Για τη μνήμη τους αλλά και ως ευχή, να μη θρηνήσουμε ξανά τέτοιους νεκρούς. Όσο ανέφικτο κι αν ακούγεται αυτό…