Ο φόβος του νηπίου πριν από το πέναλτι...

-Γιατρέ φοβάμαι...

-Έχεις εντοπίσει τι ακριβώς φοβάσαι;

-Ναι, μήνες τώρα…

-Μπορείς να το περιγράψεις;

-Φοβάμαι γιατρέ, πως οι γονείς μου στην προσπάθειά τους να μου χαρίσουν μια άνετη ζωή από υλικά αγαθά, λείπουν συνέχεια. Τίποτε δεν αναπληρώνει το κενό τους... Είναι συνεχώς κουρασμένοι, δεν έχουν χρόνο για παιχνίδι και μου παίρνουν τα πάντα αρκεί να είμαι ήσυχος. Με βγάζουν συνέχεια φωτογραφίες και τις ανεβάζουν στο διαδίκτυο για να δείξουν ότι είμαστε μια φυσιολογική οικογένεια. Δεν νιώθω ευτυχισμένος, δεν νιώθω ασφάλεια, δεν νιώθω εμπιστοσύνη. Είναι σοβαρό γιατρέ;

-Οι γονείς πιστεύουν πως η μεγαλύτερη ‘προίκα’ προς τα παιδιά τους είναι μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία μέσα απ’ τα υλικά αγαθά και οι ίδιοι εισπράττουν την ευτυχία μέσα απ’ τα κοινωνικά δίκτυα και τα like... Είναι το σύνδρομο του σύγχρονου γονιού... Δυστυχώς, παιδί μου...