Γνώμη - Ανάγκη προσαρμογής της τοπικής παραγωγής στις νέες συνθήκες της αγοράς

Σε μια περίοδο που η ζάχαρη βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και αντιμετωπίζεται με όλο και περισσότερο σκεπτικισμό από πλευράς δημόσιας υγείας, ασφαλώς ένα εργοστάσιο παραγωγής ζάχαρης θα πρέπει να στηρίξει το μέλλον του στην έρευνα αγοράς. Πολλώ μάλλον όταν έχει τόσα πολλά προβλήματα βιωσιμότητας. Η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη την περασμένη Κυριακή στο Πλατύ μπορεί να ήταν μια απλή σκέψη, είχε ωστόσο βάση.

Τα υποκατάστατα ζάχαρης μπαίνουν όλο και περισσότερο στην αγορά, με τη στροφή στην ασφάλεια των τροφίμων να εμφανίζει τάσεις μόδας. Η μοιραία σύνδεση της μεταποίησης με την πρωτογενή παραγωγή, συνιστούν ανάγκες προετοιμασίας και στους αγρότες.

Πριν από λίγο καιρό ο ευρωβουλευτής Μανόλης Κεφαλογιάννης ζήτησε με ερώτησή του στο Ευρωκοινοβούλιο να επιτραπεί η χρήση στέβιας στην παραγωγή κομπόστας ροδάκινου. Η πρωτιά της Ελλάδας στις εξαγωγές κομπόστας, επιτάσσουν επίσης προετοιμασία για την εξέλιξη του κλάδου, με τη στέβια να μπαίνει εδώ και αρκετό καιρό σε δεκάδες προϊόντα (γιαούρτια, αναψυκτικά, χυμοί, σοκολάτες, χαλβά, παγωτά κ.ά.).

Συνδυάζοντας όλα αυτά με την πρόσφατη παρουσίαση στη Βέροια της προσπάθειας για την ευφυή γεωργία, συντείνουν σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κλάδο τροφίμων, με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα και ταχύτητες τα τελευταία χρόνια. Ένας νομός που βασίζει εν πολλοίς την οικονομία του στον κλάδο τροφίμων, όπως η Ημαθία, οφείλει να προετοιμάζεται και να αλλάζει.