Υπάρχει κάποιος που μπορεί καλύτερα; Της Αφροδίτης Καλαϊτζή

Το 2014, απέναντι σε έναν παντοκράτορα δήμαρχο επί 12ετία, ήρθε ένα νέο παιδί να πλασαριστεί στην ‘αγορά’. Ένα παιδί ντόπιο, δικό μας, που ζούσε και δρούσε στην πόλη. Είχε ένα ‘πακέτο’ μαζί του: νέους ανθρώπους που δεν είχαν ξαναασχοληθεί με τα κοινά. Δαχτυλίδι δεν είχε… Είχε μαζί του τη γενιά τού «δεν πάει πια». Ανθρώπους που σπούδασαν αλλού, δούλεψαν αλλού και επέλεξαν να γυρίσουν στον τόπο τους για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Είχε μαζί του την ορμή του νέου, την άγνοια κινδύνου, τον έρωτα για μια νέα πόλη και έναν διαφορετικό Δήμο. Έφερε ένα νέο ήθος και ύφος στην εκλογική αντιπαράθεση. Δεν κάθισε να ασχοληθεί με τη λάσπη που του πετούσαν, έλεγε το αυτονόητο. Υποτιμήθηκε, λοιδορήθηκε, μίλησε όμως από ψυχής στους Ναουσαίους και, μαζί με το ‘πακέτο’ του, κέρδισε τις εκλογές. 
Ανέλαβε έναν Δήμο σε λήθαργο, σε μόνιμη θερινή ραστώνη. Σε μια Ελλάδα δημοψηφισμάτων, εκλογών και μνημονίων. Ταρακούνησε τα πράγματα, είπε ιδέες και προτάσεις, τις έβαλε πολύ γρήγορα σε εφαρμογή. 
Κάθε πέτρα που σήκωνε στο Δήμο εμφάνιζε και ένα πρόβλημα. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Γιατί και όραμα είχε και σχέδιο και δουλευταράς ήταν και μικρός έπαιζε και βόλεϊ, κάτι ήξερε από ομαδική δουλειά. Ήθελε και προσπαθούσε να αλλάξει τη νοοτροπία, να μην μετράει για κανέναν στην ομάδα το πολιτικό κόστος και οι αποφάσεις να λαμβάνονται για το καλό της πόλης και όχι των επιμέρους ψηφοφόρων… ίσως γιατί δεν χρωστούσε σε κανέναν. 

Πάλεψε λοιπόν με τους λύκους, το «παλιό», την γκρίνια και τη μιζέρια των ΜΜΕ, την τεράστια γραφειοκρατία, την παλιά νοοτροπία του «τοπικού παράγοντα», πάλεψε και με τον εαυτό του να είναι πιο κοινωνικός, πιο εξωστρεφής, να μην είναι όλη μέρα στο Δημαρχείο δουλεύοντας για τον τόπο… Αλλά ακέραιο ως είναι, αυτό το νέο παιδί, δεν έκανε χατίρια. Και όποιος δεν κάνει χατίρια, κάνει εχθρούς. Κάνει όμως και φίλους καρδιακούς, αυτούς που εκτιμούν το ήθος, την ακεραιότητα και την εργατικότητα. 
Το ‘πακέτο’ του νέου δημάρχου, εμείς της γενιάς τού «φτάνει πια», κλήθηκε να σηκώσει βαρύ φορτίο. Να παλέψει μαζί του για να αλλάξει αυτήν την κακή νοοτροπία που υπήρχε. Κάποιοι δεν ήθελαν να το σηκώσουν το βαρύ φορτίο κι έφυγαν νωρίς. Κάποιοι άλλοι, δυσαρεστήθηκαν μετά, γιατί δεν τους έγιναν τα χατίρια (είπαμε, αυτός ο δήμαρχος χατίρια δεν κάνει) και φύγανε για αλλού, όπως από αλλού είχαν έλθει. 
Για να το συνοψίσω λοιπόν, έχουμε έναν Δήμαρχο εδώ στον τόπο, που είναι ακέραιος, εργατικός, αποτελεσματικός, με όραμα και θέληση, που δε βάζει νερό στο κρασί του, που δεν φοβάται να συγκρουστεί προκειμένου αυτός ο ευλογημένος ο τόπος να πάει μπροστά. Έχουμε ένα νέο, μορφωμένο παιδί, που επέλεξε συνειδητά να μείνει στον τόπο του και να παλέψει.
Πέντε χρόνια μετά, και παρότι ο νυν Δήμαρχος αποδείχθηκε λίρα εκατό, ήλθαν στην ‘αγορά’ τα νέα ‘προϊόντα’. Κάποια με την ίδια συνταγή, του ‘νέου’ και μορφωμένου, και κάποια με παλαιότερα ‘μοντέλα’.
Η αναβάθμιση του πολιτικού προσωπικού (των υποψηφίων δηλαδή και όσων ασχολούνται με τα κοινά) πρέπει να είναι ζητούμενο από όλους. Και κυρίως από τους υποψήφιους δημάρχους. Υπάρχει άραγε αναβάθμιση όταν οι ίδιοι και οι ίδιοι υποψήφιοι ανακυκλώνονται πηγαίνοντας από συνδυασμό σε συνδυασμό, προφανώς σε όποιον τους ‘γυαλίσει’ περισσότερο ή τους τάξει αυτό που σφόδρα επιθυμούν; Η τοπική πολιτική σκηνή χρειάζεται νέους ανθρώπους με πνεύμα ομαδικής δουλειάς που το ‘εγώ’ τους δεν υπερβαίνει το μπόι τους. 
Σήμερα, απέναντι στον Δήμαρχο Νίκο Κουτσογιάννη, βλέπω μεγάλα ‘εγώ’ και χαμηλό μπόι. Βλέπω έριδες, ίντριγκες και προσωπικές αντιπαλότητες. Δεν βλέπω κριτική για το έργο. Βλέπω κριτική για την κλειστή του προσωπικότητα. Βλέπω μικροπολιτική κριτική, λάσπη και έντονη επιθυμία εκδίκησης.
Το αν είναι καλός Δήμαρχος ή όχι ο Κουτσογιάννης το λένε τα έργα, το όραμα, η κοινωνική πολιτική, οι χρηματοδοτήσεις, οι στρατηγικές συμμαχίες που έχει καταφέρει, η αναγνώρισή του εκτός των συνόρων της Νάουσας. 
Και το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από τους ψηφοφόρους στις εκλογές που έρχονται είναι αν υπάρχει κάποιος που μπορεί καλύτερα. Το 2014 αλλάξαμε απορρυπαντικό –για να θυμηθούμε μια παλιά διαφήμιση- επειδή δεν ήμασταν ευχαριστημένοι από το παλιό μας απορρυπαντικό. Δεν έβγαζε τους λεκέδες, ίσα-ίσα πρόσθετε νέους… Το 2019 όμως, το απορρυπαντικό μας τους βγάζει τους λεκέδες. Και κάνει τα ρούχα μαλακά. Και μυρίζει και όμορφα. Και προστατεύει το πλυντήριό μας από τη φθορά. Μας ζητούν να δοκιμάσουμε ένα νέο, άλλο απορρυπαντικό. Εμείς όμως δεν έχουμε λόγο να το δοκιμάσουμε. Γιατί το δικό μας απορρυπαντικό είναι το καλύτερο. Αποδεδειγμένα.

Καλαϊτζή Αφροδίτη

Νομικός, LLM

Γενική Γραμματέας Δήμου Νάουσας