Γαϊτανάκι σκληρών δηλώσεων Κάκαρη-Καμπούρη για την εβδομάδα θεάτρου

Απαντήσεις με αιχμές και αινιγματικές αναφορές για μελλοντική "επικοινωνία" από άλλες θέσεις, δίνει ο διευθυντής της ΚΕΠΑ Γιάννης Καμπούρης για τα όσα ακούστηκαν σε βάρος του στη δευτεριάτικη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου από τον ανεξάρτητο δημοτικό σύμβουλο Γιώργο Κάκαρη, αναφορικά με την πρόσφατη διοργάνωση της Εβδομάδας Θεάτρου από την ΚΕΠΑ και το ΔΗΠΕΘΕ.
Ο κ. Κάκαρης έδωσε συγχαρητήρια στον πρόεδρο της ΚΕΠΑ κ. Ακριβόπουλο, επειδή η διοργάνωση μπήκε στη σωστή βάση με τη συνεργασία ΚΕΠΑ-ΔΗΠΕΘΕ, όπως είπε. «Στην πράξη όμως είδαμε κάτι διαφορετικό. Άλλα αποφάσισε το δ.σ. και άλλα κάνανε. Με άρθρο του μάλιστα ο διευθυντής της ΚΕΠΑ ειρωνεύτηκε μέλη του δ.σ. Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση...» είπε απευθυνόμενος προς τον δήμαρχο ο κ. Κάκαρης.
"Σέβομαι την άποψή του ως πρώην προέδρου του ΔΗΠΕΘΕ, παρά τη συνεργασία υπήρχαν προβλήματα και θέματα στην υλοποίησή της, ωστόσο αυτά θα εντοπιστούν και θα κριθούν στον απολογισμό..." απάντησε στον κ. Κάκαρη ο πρόεδρος της ΚΕΠΑ κ. Ακριβόπουλος.

          Αιχμηρή απάντηση Καμπούρη
Με μια ακόμη επιστολή επενέβη στο θέμα ο διευθυντής της ΚΕΠΑ Γιάννης Καμπούρης, αναφέροντας τα εξής:
"Με κάθε κίνδυνο να χαρακτηριστώ αγενής ή ακόμα και αλαζόνας και με αφορμή τα όσα είπε δημοτικός σύμβουλος για εμένα, θέλω απλά να πω ότι μου είναι αδιάφορα και ο λόγος είναι απλός. Τι να απαντήσω σε κάποιον που είναι απών από ό,τι συμβαίνει στο χώρο του πολιτισμού εδώ και χρόνια.
Βέβαια θα ρωτήσετε και από γνωρίζει όλα όσα αναφέρει;
Μεταξύ μας, την ίδια απορία έχω και εγώ. Προφανώς έπιασαν και πάλι την παλιά δουλειά τους αυτή της «ενημέρωσης»  οι χαμηλόφωνοι «ψιθυριστές», που βάζοντας την απαραίτητη σάλτσα και τις εκτιμήσεις τους σε ό,τι ενδεχόμενα συμβαίνει, υπηρετούν και τα δικά τους μικροσυμφέροντα. Χάρισμά του όλοι αυτοί, προσωπικά μου προκαλούν αηδία.
Όσο για τη μομφή που μου απευθύνει με τον χαρακτηρισμό θράσος, απλά να πω ότι εγώ το λέω εντιμότητα, αυτά που σκέφτομαι αυτά γράφω. Ειλικρινά όμως δε φανταζόμουν ότι αυτό θα έδειχνε τόσο εξωπραγματικό!
Το θέμα όμως δεν είναι το τι γράφω, αλλά το γεγονός ότι γράφω, ο ορισμός της «συνδικαλιστικής δημοκρατίας»!
Φτάνει ακόμα να υποδεικνύει την ανάγκη να τιμωρηθώ γιατί είχα το «θράσος» να μιλήσω. Ακούς εκεί να έχουν όλοι γνώμη!
Επιτέλους, μεταξύ μας είμαστε, γνωριζόμαστε και προφανώς δεν περιμένω τα εύσημά του. Αν μάλιστα μου τα έδινε, δεν το κρύβω ότι θα ψαχνόμουν.
Και κάτι τελευταίο. Προς το παρόν δε σκοπεύω να δώσω συνέχεια στα λεγόμενά του. Ίσως στο όχι και μακρινό μέλλον, να έχουμε την ευκαιρία να τα λέμε και από άλλη θέση. Πού να ξέρει κανείς, η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη!"