Οι τράπεζες, ο αναβαλλόμενος φόρος και ο Γεδεών!
Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και της ζωής μας οι τράπεζες, ασφαλώς θα έπρεπε να είμαστε ενημερωμένοι για όλες οι εξελίξεις που τις αφορούν. Σ’ αυτό μας βοηθά πάντα με τις αναρτήσεις του ο επιχειρηματίας Γεδεών Βούλης (αριστερά στη φωτογραφία), γραμματέας του Συνδέσμου Εξαγωγέων και άνθρωπος της πραγματικής οικονομίας. Αυτής που δεν κατέχουν οι πολιτικοί.
Τι συνέβη λοιπόν με τις τράπεζες την εβδομάδα που πέρασε;
Σε απλά ελληνικά, κατά τον κ. Βούλη, τα παρακάτω:
1. Οι τράπεζες πιέζονται από τα συμφωνηθέντα να κατεβάσουν τα κόκκινα δάνεια, από 88 δις που είναι τώρα σε 15 δις περίπου μέχρι το 2022.
2. Παρά το ευνοϊκό πλέον νομοθετικό καθεστώς (ομαδικές πωλήσεις, πλειστηριασμοί κ.λπ.) είναι πολύ μακράν του στόχου, όντας δέσμιες οι τράπεζες του ευεργετικού γι’ αυτές συμφωνημένου «αναβαλλόμενου φόρου».
3. Τι είναι ο «αναβαλλόμενος φόρος»;
Η συμφωνία δανειστών-κράτους και τραπεζών, για τα επόμενα 20 χρόνια (και μέχρι συμπλήρωσης 19 δισ. της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης) οι τράπεζες να μην πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρο στο κράτος, με μόνη προϋπόθεση να είναι κάθε χρονιά κερδοφόρες.
4. Αν επιταχύνουν λοιπόν τη διαδικασία των κόκκινων δανείων θα πρέπει να εγγράψουν ζημίες και να υποχρεωθούν οι μέτοχοι είτε σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου (δύσκολο) είτε σε χάσιμο μετοχών υπέρ του κράτους, χάνοντας ταυτόχρονα το ευεργέτημα του «αναβαλλόμενου φόρου».
5. Την ίδια στιγμή οι άγρυπνες «αγορές», που γνωρίζουν το πρόβλημα, (και βλέποντας συγκυριακά την ιταλική οικονομία να δημοσιεύει, προσχέδιο ισολογισμού με το τρομακτικό έλλειμα του 3,5%,) τρομάζουν και δίνουν βήμα στους «σορτάκιδες» να υπερβάλουν.
6. Όλα αυτά δείχνουν ότι υπήρξε μεν υπερβολή, αλλά κάτι σάπιο υποβόσκει στις τράπεζές μας, που αν δεν λυθεί, θα ξεσπάσει πολύ πιο βίαια, δυστυχώς σύντομα.
«Αυτά είναι φίλοι μου τα πραγματικά γεγονότα, που ο καθένας μπορεί να ερμηνεύσει όπως επιθυμεί» αναφέρει ο κ. Βούλης και κλείνει:
«Η δική μου ερμηνεία περιλαμβάνει: άμεσο, εσωτερικό και ευρωπαϊκό οικονομικό και πολιτικό διαχειριστικό μορατόριουμ (διότι μονομερώς δεν λύνεται)... Να λυθεί χθες! Και μετά ξαναμαλώνουμε. Πολύ ρομαντικό με βλέπω...»